سلام دوستان شبتون بخیر خوبین خیلی اعصابم داغونه همش دیگرانو میبینم روزبه روز بیشتر ترقی میکنن پیشرفت میکنن ولی ما همونجوری موندیم چندساله نه خونه داریم نه ماشین خیلی حسرت زندگی دیگرانو میخورم کسایی که از من کوچیکترن روزی که خونه بابام بودم و امکانات داشتم اونا چیزی نداشتن الان که ازدواج کردیم دیگران همه چی دارن و من هیچی خیلی از فقر شوهرم تو عذابم نمیذارن طلاق بگیرم خیلی داغونه حالم
خیلی مقایسه میکنم خودمو با دیگران خیلی حسادت میکنم به اینکه چرا پول نداریم خونه نداریم ماشین نداریم زندگی برام سخت میگذره بغض عجیبی تو دلمه
