بحدی شبانه روز درد میکشم که همش میگم خدایا منو بکش تا راحت شم...۶ساله که ازدواج کردم و ۲۴سالمه.بنظر خودش خیلی دوسم داره و ابراز علاقه میکنه...ولی دروغ میگه...همش حواسش پی کارای خودشه.حتی بزور باهام حرف میزنه...دلم میخواد طلاق بگیرم و فقط و از این شهر برم که دیگه نبینمش و زجر نکشم.فک کن انقد دوسش دارم که دونه به دونه کارا و حرکات و حرفاش و میفهمم و پیش بینی میکنم...ولی من باید به زبون بیارم .تازه اگه توجه کنه.همش میگه بهم گیر میدی...چشم پاکه ولی چه فایده...من یه زنه حساسم ودوس دارم بهم توجه بشه ولی اون بیخیاله...دوس دارم باهام حرف بزنه و بهم بگه که براش مهمم ولی اون میگه همین که زندگیو میچرخونم و چیزایی که میخوای در حد توان برات محیا میکنم دیگه باید بفهمی.نمیدونم چیکار کنم...هر چقد تلاش میکنم که علاقه امو ازش کم کنم نمیتونم.حتی مشاوره هم رفتم...کسی هست که به درد من دچار باشه؟😭
