ممنون عزیزم. پس با این حساب من درست عمل کردم بهش و همچنان اونجاهایی که باید خویشتنداری و صبر میکنم و اونجاهایی که جا داره تلاش میکنم برای تغییر وضعیت.
گفته بودید بعد از خوندن تعداد زیادی کتاب , به این نتیجه رسیدید که همه اون آموخته ها در چهل حدیث خلاصه میشه. مشتاقانه منتظرم بقیه حدیث هارو برامون بذارید.من با این احادیث زندگیمو میسازم💚
الهی که دنیا و آخرتتون آباد و زیبا باشه در عوض اینکارتون🌺🌺🌺🌺
خب پس پیشنهاد من اینه که تا همسرت آروم نشده نری خونه ی خواهرت، چون ممکنه بین خودت و همسرت اختلاف به وجود بیاد ولی شما میتونی یه هدیه بخری و بدی دست مادرت که به خواهرت برسونه و براش صادقانه توضیح بدی که فعلا نمی تونی بری خونه ش.
عزیزم تبریک میگم‌بهتون بابت حل مشکلات زندگیتون. چقدر همزادپنداری کردم با خوندن پست هاتون. وقتی گفتید زایمان کردم و ناراحتی هایی بود و... یاد خودم افتادم. یاد متن سازی های به ظاهر دلسوزانه ی مادر و خواهرهای همسرم. منم اصلا متوجه نبودم چطوری میشه که اینقدر تاثیر میذارن تا اینکه خدا کمکم کرد و تاپیک های بانو رو خیلی اتفاقی اینجا پیدا کردم و اونوقت بود که خیلی چیزها برام روشن شد....
ممنون میشم بازم از متن سازی هات برامون بگی چون بدرد هممون میخوره. توی جامعه ما خیلی از حرف هایی که از سمت خانواده شوهر زده میشه, تا حد زیادیش مشابه هم هست(مثلا همین لاغری بچه) و شما خیلی زیبا متن میسازید. ممنون میشم بازم مثال بیارید تا ما هم استفاده کنیم.
بله میخوام همینطور فکر کنم،ولی گاها ایشون اینطور جوگیر میشه و تیکه میندازه،۳سال ازم بززگتره،اما شخصیتش طوریه که باهاش ارتباط نمیگیرم،مثلا صمیمی بشم یا شوخی کنم،احتراماتو نگه میدارم،ولی کلا جورین که زود خودشونو گم میکنن
[QUOTE=248127608]عزیزم تبریک میگم‌بهتون بابت حل مشکلات زندگیتون. چقدر همزادپنداری کردم با خوندن پست هاتون. وقتی گفتید ...[/QUممنونم عزیزم
یکی دیگه از مسائلم اینه که من تو این شش سال اندازه بیست سال شکسته شدم از نظر ظاهر قبل از ازدواجم خیلی سرپا و خوش قیافه بودم اما به لطف رنج هایی که از طرف خانواده همسر بهم رسید نابودم کرد و حالا هردفعه منو میبینن میگن وااای چرا اینقد از بین رفتی حرص چیو میخوری لاغر شدی و...
حالامادرشوهرم خیلی سرحال و ترگل ورگله برعکس پدرشوهرم ک پیر وشکسته شده سنشونم باهم یکی دوسال فاصلع دارع
یه بارهمینجوری بحث وباز کردم گفتم بین زن وشوهر هرکدومش که زودتر پیروشکسته بشه معلومه بار اون زندگیو تنهایی ب دوش کشیده و طرف مقابلش اصلا مسئولیت پذیر نیس بیشتر خود خواهه وگرنه اگر مسئولیت زندگی متعادل رودوششون بود هردوتاشون ب یه نسبت شکستع میشدن بعضیارو دیدین زنه اینقدر جوون وخوب مونده برعکس مرده که پیر وشکسته شده
اینا همش تو زندگی راحت طلب و تن پرور بودن
دیگه بعد از اون ماجرا بهم نمیگه چقد شکسته شدی
البته این متن سازیو برا شوهرمم کردم
اره بابا از انتخابامون مشخصه چه قدر بی عقلیم
آخه عقل رو متاسفانه جایی نمی فروشند ... و اینکه بعضیا موقعی که خدا داشته عقل تقسیم می کرده داشتن بند کفشاشون رو می بستن... بدست آوردن عقل و عاقل شدن هم یه فرمول ندارن که بشه راحت ازش استفاده کرد.
ساناز عزیز این چیزی که میگم تجربه ی شخصی منه، هرچه از درون قوی تر بشی، حرف های دیگران کمتر آزارت میده، اصلا به جایی میرسی که مواظب حرف هاشونم باشن که مبادا چیزی بگن! نه از ترس اینکه تورو ناراحتت کنن بلکه از ابهت شخصیتت که می دونن گفتن بعضی حرفا فقط خودشونو کوچیک می کنه.
دغدغه این روزهای من
حالا ک زندگی انقد سخته چرا بچه بیاریم روی این دنیا خودخواهی نیست ی دغدغه بزرگیه برام از طرفی میگم نکنه من اختلال روانی رفتاری چیزی دارم ک اینجور فکر میکنم از طرفی میگم شاید خیلی سخت گیر و روشنفکرم لطفا راهنماییم کنید
دوستان عزیز ممنون ک همراهید انشالله بانو آرتمیس مجدد برگردن و خاننده مطالبشون باشیم🌷
اگه تجربه ای از متن سازی های خودتون و دیگران دارید حتما نقل کنین تا بیشتر بهره ببریم....
خودم بشخصه سعی کردم و‌میکنم جایگاه و نقش یک زن رو توی ذهن همسرم بالا ببرم،فرهنگ و آداب و رسوم ما از قرنها پیش تا همین سالهایی ک ما زندگی میکنیم مردسالاری و تحکم مرد و بالا بودن جایگاه مرد رو ب رخ کشیده...زن همیشه یا اغلب درحاشیه بوده یا مهره اصلی زندگی محسوب نمیشده یا ناقص بوده شان و منزلتش،این کم. و بیش متاسفانه سایه انداخته روی زندگی خیلی هامون چون انگار برای ماهم بعنوان یک زن ی امر عادی و طبیعی بوده....ولی ما یادمون رفت ک اگه یک زن دانا یک زن آگاه و خیراندیش درکنار یک مرد قرار نمیداشت اون مرد نمیتونست ریاست کنه،ما یادمون رفت اگه نگاه پرمهر نفس گرم و وجود یک همراهی بنام زن درکنار مرد نباشه اون مرد ب ارامش و اسایش حقیقی نمیرسه،و بیشتر از وجود یک مرد وجود یک زن هست ک زندگی بخشیده ب عالم هستی ..ما هیچ چیز رو باور نداشتیم ن خودمونو ن جایگاهمون ن تاثیری ک میتونیم بذاریم،مادران ماهم از نسلهای گذشته خودشون یاد کرفتن و بهمون منتقل کردن اما بیایم ما ب پسر و دخترانمون اندیشه و‌نگاه نوین و اصولی رو ارائه بدیم ....ما قطع کنیم تفکرات بیجا و غلطی ک از زن ب. خوردمون دادن ب پسرانمون جایگاه و شان زن رو گوشزد کنیم....همسرم من از خانواده های قدیمی هستن و بچه اخر ی خانواده پرجمعیت هست ک همهدهه۵۰ب بالا هستن،تفکر مردسالاری زن ناقص العقل هست زن بدون مرد تباه است زن بدون مرد ارزش نداره حتما باید ازدواج کنه حتما باید بچه دار شه زن رو‌کلا بی ارزش جلوه میداد حرف و فکرش.....من خیلی تلاش کردم و میکنم و راهم ادامه داره ک از یک دید و زاویه جدید ب این قضیه نگاه کنم و ب همسرم هم منتقل کنم جایگاه زن رو ،شایستگی زن زو وجود زن رو اینکه موفقیت تو بدون من شدنی نبوده،جایی ک هستی رو مدیون منی،ب جایی رسیدی من حامیت بودم،درست شدی کسی ازت تعریفی کرده از من یاد گرفتی من بهت گوشزد کردم بد و خوب رو زن ب مزد میگه،زن اگه دانا باشه مرد رو رو ب راه میکنه،ثروتی ک داری از برکت وجود منه،ارامش و‌سکون و ثبات زندگی الانت رو مدیون حضور زن آگاهی مثل منی....(دوستان همه این حرفا و‌نکات رو بصورت کاملا زیرپوستی و تاکیدی ولی با لبخند و ارامش و گاهی شوخی توی مغز همسرم فرو کردم حتا اگه گاها جاهایی رو زیاده روی کردم اما الان ب جایی رسیده ک فکر میکنه (اگرچه ک حقیقتوگفتم)اما فکر میکنه من نبودم نفس کشیدن براش کار سختی بوده و بامن میتونه نفس بکشه.....همشون رو‌توی متن سازی اونم در طی سالهایی ک زندگی کردیم بهش یاداور شدم...شماهم همیشه جایگاه و شان و‌منزلت خودتونو ب همسرانتون یاد اور شین تا حتا اگه هیچ چیزی نگن در غیاب شما بهش فکر کنن...
سلام ارتمیس جان. ببینید راه حلی که اینجا دادید بدرد من میخوره یانه.
شوهر من با شوهر خواهرشوهرم ، باهم در کاری شریک هستند. اما هرچقدر که شوهر من دقیق و حساس و اهل برنامه ریزی هست، طرف مقابلش بیخیال و ریلکس. .
جوریکه اونا پنجشنبه جمعه ها گشت و گذار و تفریحشون بجا هست، شوهر من تو خونه بشدت درگیر پیشرفت کارشون هست پای لب تاب. یا اون طرف به خانوادش فوق العاده اهمیت میده چون میبینم. اما شوهر من از وقتی وارد کار شدن ، چندین مااه هست که به من و بچم بی توجه شده. چون ذهنش برای کارش درگیر هست. و همش درحال سرچ و جستجو برای کارشون....
تمام تماسایی که برای پیگیری کارهایی که باید انجام بشه، باهم دارن، از طرف شوهر من هست.
اون طرف هم خیالش راحته که یکی هست پیگیر کارها باشه. و کارو هل بده جلو. از طرفیم نمیشه یچی گفت. روابطمون تا الان رسمی بوده. و رودربایستی داریم نمیدونم شاید مشکل از شوهر خودمه که خیلی پیگیر هست یا شایدم از اون طرف که بیخیال و خیالش راااحته.
هرچقدر بهش اعتراض میکنم با زبون خوش، با زبون تند...فایده نداره . دوروز رعایت میکنه، بعد دوباره یادش میره.
الان من برعکس عمل کنم، یاسکوت کنم ؟بدتر نمیشه ؟
طنازجان چه اشاره قشنگی کردی
دقیقا همینطوره
من تازگیا دارم تلاش میکنم شخصیتی زیباتر و فرهیخته تر داشته باشم تا به همین وضعیتی که شما توصیفش کردید برسم. مثلا از کلام لغو و بیهوده گویی پرهیز میکنم. که در قرآن کریم هم ذکر شده, در سوره مومنون, که یکی از نشانه های شخص مومن دوری کردن از هرگونه از لغو و بیهوده است.
سعی میکنم جملاتم رو کوتاه ولی قابل فهم تر کنم, قبلا خیلی توضیح میدادم و توصیف میکردم تا منظوزنو برسونم ولی الان تلاش میکنم کوتاه بگم و در همون کوتاه گفتن کل مطلب رو برسونم. مَثَل معروف "کم گوی و گزیده گوی"...
در کتابی خوندم که "آنان که سخن گفتن میدانند, کوتاه میگویند"
تلاش میکنم متانت و آرامش رفتاریم رو هرچه بیشتر کنم. فقط حرف های مثبت بزنم و از حرف های منفی و ناله کردن و غر زدن پرهیز کنم.
تلاش میکنم بیشتر لحظات در سکوت باشم البته سکوتی همراه با آرامش و حضور در لحظه, چون این حالت آرامش روانی در چهره قابل دیده شدن هست.
اگه شما هم نمونه هایی به ذهنتون میرسه برای داشتن چنین شخصیتی, خیلی خوبه که مثال بزنید تا همه در کنار هم پیشرفت کنیم.
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
