امروز بعد از مدت ها هول هولکی حاضر شدم برم خرید برای کسی ک از لحاظ مالی تو فشاره گفتم درسته ن حقوق بگیرم ،ن شاغل اما اگر بشه ی بار خیلی کوچیکی از شونه اون طرف کم کرد راه دوری نمیره حتی اگرم نتونم از لحاظ مالی کمک کنم ب طرفم سعی میکنم به حرفش گوش کنم بدون اینکه قضاوتش کنم اینجوری یخورده سبک میشه طرفم ، و تو راه برگشت از خرید ی خانمی رو دیدم ک باردار بود رفتم جلو بهش بگم ک خانمی شما ک بارداری تو اتاق عمل واسه بچه ی منم دعا کن نگرانشم فکر میکنم ک ی مقدار حالش خوب نیست،همین ک نزدیکش شدم برگشت با لحن بدو طلبکارانه گفت خانم پول ندارم،پولم کجا بود،منم با تعجب گفتم این چه طرز صحبته!!! مگه کسی از شما پول خواست من خودم دارم از خرید برمیگردم نگاه کرد به وسایلای تودستم گفتم فقط چون بارداری اومدم بگم واسه بچم دعا کنی تو اتاق عمل،خندید حتی عذر خوهیم نکرد یعنی واقعا گرفتاری مردم انقدر خنده داره؟؟؟؟یا ب نظرتون داشت به برداشت اشتباه خودش میخندید ؟؟؟
،لباسای معمولی تنم بود ولی اونقدری بد نبود ک قیافم به گداها بخوره حتی تو راه برگشت از چند تا خانم جوان پرسیدم گفتم ببخشید لباسای من به آدامای گدا میخوره شاید واقعا لباسام بده دیگه نپوشمشون برگشتن گفتن خیلی لباس معقول و مناسبیه در عین سادگی تمیزو شیکه
خلاصه از غروب به قدری دلم شکسته چون اولااون خانم بابت حرفش عذرخواهی نکرد تو ذهن خودش پیش داوری و قضاوت کرد ک من فقیرم با اینکه لباسامم بد نبود ،دوماوقتی فهمید بچم ی خورده حالش خوب نیست خندید 🥺
از غروبه ناراحتم چون راضی به دل شکستن هیچ کس نیستم
