بچه ها من ۶ ساله ازدواج کردم یه دختر ۴ ساله دارم از اول زندگی با شوهرم ب مشگل خوردیم الان ۳ ساله ک قهرم . خیلی تلاش کردم که زندگیمون برگردونم تا بچمون بچه طلاق نشه ولی نشد همه جوره شوهرمو با سکه اجرا گذاشتن با شکلایت تحت فشار گذاشتم دست اخر مهریمم گفتم میبخشم برم ک گفت بمون یک ماه باهاش اشتی کردم اما دیدم نه هیچ تغییری نکرده . چون عصبیه و دست بزن داره و کاری ام نیست . تو کل این مدت بچه با من بود قانونا تا ۷ سال با منه اما اللن میخوایم توافقی جداشیم مهریمو ببخشم .حالا موندم بچه رو تا ۷ سال نگه دارم یا بدم پدرش. اگر بدم میتونم راحت سرکار برم و در هفته ام چند روز ببینمش چون تو دیدن بچه باهم‌مشگلی نداریم هروقت اون خواست من دادم.از طرفی اگر بدم‌خیلی داغون میشم چون جیگر گوشمه .اما بین دوراهی گیر کردم چون هم‌مهریمو ببهشم هم بچه رو نگه دارم اون خیلی ازاد میشه اما اگر بچه رو بدم تازه میفهمه من براش کی بودم.بنظرتون چیکار کنم 😔
بچه رو وسیله آزار هم دیگه نکنین
صد در صد بچه رو نگه دار
بچه ت دیگه بزرگ شده ازاری نداره که.اونم بچه رو بدی همچین تحت فشار نمیره
فقط اینکه اگه بچه ت جگرگوشه ت بود واقعا ابزار نمیکردبی واسه کسی.متاسفم
اگر تحمل داری بچه رو بده چون دست و پاتو حسابی میبنده هم ازدواج مجدد هم سرکارربری هم ناخونش خون اومد جوابگو باید باشی البته اگر جاش راحته بده باباش
خرجی هم میخواد همیشه هم بچه نیست فردا بزرگ میشه
چقد سخته والا
گناه داره من بخاطر اینکه ۳سالش بود بچه بعدم دنیا آوردم عذاب وجدان دارم چطور میخوای بدی دست باباش که میگی عصبی هست و دست بزن داره ؟دلم ریش ریش شد برای بچه
من باشم نگهش میدارم. برای کار کردن مشگلی نیست بذارش مهد، هم خوبه براش و هم هزینه کمی داره. گناه داره شاید حس کنه دوستش نداری
چه شرایط سختی 😔دلم واسه بچتون سوخت
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
12 ثانیه پیش
13 ثانیه پیش
14 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
