بحثش خیلی مفصله گلم. اول باید تعریف عقل رو بدونی. با ظهور همه ی حجابها کنار میره و همه ی عالم از نور عقل برخوردار میشن. یه جورایی تنبلی وجود نداره. البته این نکته رو بگم که اون زمان دیگه ثواب به اندازه ی الان نیست. مثلا نمازی که الان تو بدون دیدن امام معصوم و با هزار مشکل می خونی سوالش با نماز بعد ظهور که بسیار سبکبال و با شور و حال می خونی قابل مقایسه نیست. یعنی ثواب نماز الان خییییییلی بیشتره. دیگه اون زمان اعتقاد به عالم غیب آنچنان هنری نیست. بذار اینجوری بگم. زندگی پس از زندگی رو دیدی؟ طرف خودکشی می کنه. چون به هیچی اعتقاد نداشته. میره اون دنیا و خدا میخواد که نمیره و برگرده. اونجا عالم غیب و ....رو دیده. بعد برگشت نور عقل به اجبار در اون فرد روشن شده. نماز میخونه و ....چون غیب رو نشونش دادن و معتقد شده. بعد ظهور هم شاید یه شرایط مشابه این به وجود میاد و فرد عاقل میشه.
حالا عقل با هوش هیچ ارتباطی نداره. ممکنه انسانی خنگ باشه ولی از نظر عقلی انسان کامل باشه. 
همون کسایی که توی زندگی پس از زندگی هم نشون میدن دیگه بعد برگشت گناهشان چند برابر ماست و اعمال خوبی که بعد برگشت دارن دیگه ارزش اعمال یک آدمی که اون دنیا نرفته رو نداره.