من ۲۱ سالمه ی بچه ۱ ساله دارم ک شدیدا ب خودم و‌همسرم وابستس و اینکه من‌توشهر ی دنیا اومدم و با روستا هیچ اشناییتی ندارم خانواده همسرم روستا زندگی‌میکنن ک ن اب داره و ن گاز اب روزی ۲ ساعت میدن و باید با بشکه زندگی کنی گازم پیکنیک و این‌چیزاس ک من سر در نمیارم از عید قرار بود بریم سفر ک هفته پیش قسمت شد رفتیم ردستا خونشون و بعد اونم برسم شمال تا رسیدیم بچم غریبی میکرد و بدنشو حشره ها خورده بودن خیلیییی بی قرار یود شوهرمم وقت نمیکرد بچه رو بگیره چون ب کارای خانوادش می‌رسید تا ما رفتیم مادر شوهرم مربض شد خوابید من نمیتونستم هم یچه داری کنم هم ب کارای خونه برسم و اشپزی کنم چون اشپز خدنه داخل خونه نیس من نمیتونستم‌بچمو ول کنم ی روز من بیرون بودم اومدم خونه لباس عوض کنم دیدم دارن دوتایی ب شوهرم میکن‌چرا زنت هیچ کاری نمیکنه ن کار خونه میکنه ن اشپزی میکنه این چ زنیه
خب
اونا عروس گرفتن برای کار کردن متاسفانه خودت رو بزن به اون راه
یکم کار کن خو 😁
اونا چطوری میمونن اونحا
خب محترمانه جواب میدادی
با اجازه استارتر
خانوما میآین اولین تاپیکم یکم شاد شید
درس میشه برات دیگه زیاد نری
سالی یبار برو و زیاد هم نمون
پدر شوهرم میگفت که ترو ابن میکشه از گشنگی و این حرفا شب قبلشم معمون اومده بود جلو اونا سر چایی پدر شوهرم با من خیلی تند حرف زده بودمن ناراحت بودم من ناراحت شدم رفتم داخل تا منو دیدن ساکت شدن ولی قیافه شوهرم خیلی عصبی بود
بیخیال فکر کن اصلا نشنیدی
خوبه نزدیکشون نیستی برو خداتو شکر کن
چ انتظاراتی مردم دارن، من خودم هرجا برم در حد اینکه معذب نباشم ب میزبان کمک میکنم ولی اینکه میزبان انتظار داشته باشه خدمتکار۲۴ساعتش باشم اصلا تو مخم نمیگنجه🙄
مگه نوکری
چقدر محل محرومی هست
آب هم نداره؟
خب طبیعیه کسی که تو شرایط با امکانات به دنیا اومده زندگی کرده مثل اهل روستا نمیتونه باشه
حالا اینارو ول کن شوهرت چی گفت؟؟
