خود من ، اول زندگي مشتركمون بلد نبودم شوهرم را نگه دارم ، به خاطر يه ندانم كاريش ، هفته ها توبيخش ميكردم ، چچچچ . ولي الان نميزارم از محبتم كم بياره .
دستبند خودمو قایم کردم گفتم گم شده خیلی پشیمونم ولی اونموقع خیلی عصبانی بودم
اولا توجمع زیادحرف میزدم الان نه
يكي هم اينكه اقوام شوهر را كه ميديدم اينقدر گرم برخورد ميكردم كه بعدش ديگه خودم كم مياوردم ، ولي الان از همون ابتدا با ارامش و متعادل رفتار ميكنم
هههه
اعتماد بیش از حد داشتم به شوهرم که شد مث جمشید قاسم پور فیلم نیسان آبی...
و بعدیش اینه بیش از حد به خانواده شوهرم احترام گذاشتم تو روی شوهرم میموندم بخاطر حمایت از خانوادش ولی الان بعد از ۳ سال فهمیدم هیچ کس اززش اینو نداره خودت رو فدایی کنی
دعوامون میشد
اگر رابطه می خواست یه جور با منتی بر خورد می کردم
الان بهش فک می کنم میبینم خیلی کار ناپخته ای بوده
درد و دل پیش خوانوادش
از لحظات دو تایی بودنمون بیشتر از اینا باید استفاده میکردیم سفر میرفتیم و گردش و ...
ازخیانتاش گذشت میکردم وتاالان دست نمیکشه نمیدونم چطوری باش رفتارکنم ک دس بکشه.البته خیانتاش درحدپیاماوزنگه ن رابطه جنسی ک اینم خوب نی
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
45 ثانیه پیش
45 ثانیه پیش
46 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
