واقعیتش الان دوتا بچه ی پسر شش ساله و دختر ده ماهه دارم.. سنتی ازدواج کردیم شوهرم دوسال بزرگترها. من کاملا خونه نشینم خیلی زندگی برام یکنواخت سده شوهرم خیلی زور میگه ب من هیچ آزادی نداده. جز اینکه خدا خاست نظر کرد ی کوچه پایینتر خونه پدرشوهرم خونه گرفتیم ک اونم برام محال بود ولی شده.. هرچند اوایل مادرشون سرزده باکلید دررا باز می‌کرد می‌آمد کدچندماه دندون رو جیگر گزاشتم ولی متوجه نشدم و بلاخره وقتی آمد بهش قیافه گرفتم و ب خواه شوهرم حسابی پیامکی گله کردم ک از اونموقع کلید نمیندازن در میزنن...الآنم واقعا شوهرم ن سفر می‌بره ندتفربحی هیچی هرجمعه با ماشین ی دور شهر میچرخونه میاره میزاره خونه سه سال پیش با خواهرپدرمادرش برد سفر خوب بود ولی کلا اونا برن پایس می‌ره نرن نه.. من واقعا نمی‌دونم چیکارکنم افسرده شدم
اینا دلیل برای نخواستن نیس
خودت بچه ها رو بردار برو پارکی جای تفریحی ای
کتابخونه ای
خداکمکتون کنه این چه شوهرهای که دارید
خب به همسرت گفتی خسته شدم؟
سلام عزیزم
وای منم مشکلم اینم
دلت میاد اخع
در اولین قدم با شوهرت حرف بزن.ببین باید محبت کنی بهش بعد باهاش حرف بزنی بگی چی میخوای
واقعا احساس افسردگی میکنم وقتی میگم میگه همینه ک هست من مگه مغازه ندارم کرایه میدم ت رو ببرم تفریح اینا واقعا ی روز شیفتن صبح پنج میرن نه شب میان بابچه ها تنهام نه اجازه میده برم بیرون با بچه ها خودش باید ببره بیاره ن اجازه میده دوسهروز برم بمونم خونه مادرم. یکروزهم ک شیفت نیست مغازه داره میشینه مغازه. من واقعا قلبم فشرده میشه میگم مگه میشه بدون تفریح باشه زندگی ک چی بشه ن شاغلم ن جایی کلاسی میزارن برم میگن بشین خونه فقط بچه هارو بزرگ کن حوصله سررفته برو خونه مادرم ینی مادرشوهرم
ما هم همش خونه ایم انگار جایی نیست بریم به بهانه خرید خونه فقط شبا یه دور میزنیم اینم باید بخاطر چش چرونی شوهرم زهرمارم شه 😑
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
29 ثانیه پیش
30 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
