بچه ها تاپیک قیلیم رو بخونید
من ۵ ماهه که دارم تلاش کنم به زندگی ادامه بدم اما خسته شدم خیلی خسته همش سریعا دچار سردرد و خستگی شدید مغزی میشم قبلا ۱۲ ساعت در روز هم اگه مطالعه میکردم هیچیم نمی شد نه سر دردی ...بعد حاددثه چند دقیقیقه مطالعه میکنم یا حتی کارهای روزمره دچار خستگی شدید و سردرد میشم همش باید بین کارها مدام استراحت کنم .در صمن یه عالمه هدف و ارزو دارم اما مشکلم اینه که نمی تونم بااین وضع بیماری ادامه بدم تلاشمم کردم تو این مدت و به این نتیجه رسیدم که این وصع غیر قابل تحمله.نگید برو دکترو روانشناس و.... رفتم با اینا مشکلی حل نمیشه . خیلی خستم این زندگی دیگه زندگی نیست من مشکلم با بقیه اونایی که میخوان خودکشی کنندخیلی فرق داره من بیماری صعب العلاج دارم و خیلی خسته شدم .گفتن اینکه ادامه بده و زندگی کن خیلی راحته باید جای من یاشه هرکی که این حرفو میزنه تاشرایطم رو درک کنه خیلی خسته ام خیلی زیاد.تو کشورهای خارجی پدیده ای هست به اسم اتانازی و افرادی که بیماری صعب العلاج دارند با دارو دچار مرگ خودخواسته میشوند .من اگه سلامتی داشتم سخت ترین چالش ها رو احتمالا کنار میومدم ولی نبود سلامتی اونم با این بیماری من خیلی سخته.می خوام بمیرم زودتر .نگید میری جهنم و..،.ایا عقل قبول میکته که من زجر بکشم و همش تو غداب باشم اما زنده باشم؟من چرا باید این وضعو تحمل کنم چرا باید برم جهنم؟تجربه های نزدیک مرگ افرادی که خودکشی کردند رو خوندم همشون منفی نیست برخلاف باور غلطی که تو جامعه وجود داره که هرکی خودکشی کنه میره جهنم براساس چه سندی این حرفو میزنند؟ بین دوراهی هستم که چکارکنم به شدت خسته ام و ناتوان واینکه تو این مدت به خودم فرصت دادم و عجله نکردم برای خودکشی و تلاشم رو کردم اما به این نتیجه رسیدم که نمیتونم خیلی خسته شدم.ممنون از نظراتتون
