سلام به همه.ممنونم ک اومدین. من یه خانم شاغلم, درآمدم بدنیست ودوساله دارم کارمیکنم.یه پسر سه ساله دارم ودومین فرزندموباردارم.ازهشت سال گذشته که ازدواج کردم یادندارم حتی یکبارمادرهمسرم دلش برای من سوخته باشه وحمایتی کرده باشه, همیشه اگه دیده شرایطم کمی خوبه ناراحت شده واگه دیده شرایطمون خوب نیست خودشوکشیده کنار.خداشاهده اصلا نمیتونم به دیدیه مادرنگاهش کنم حتی برای پسرش هم ارامش وهیچی نخواسته.ازاول نذاشت شوهرم برام ریالی خرج کنه وخلاصه که نه تنها کمکی نمیکنه بدشم میادهمسرم هواموداشته باشه.الان هم برای پسرم,اصلاخوشش نمیاد بچم پیشرفتی کنه ومدام با بچه ی دخترش مقایسش میکنه.برای عیدخواستم بهش بگم باردارم, ولی دیروزوقتی رفتم اونجا چندتاتیکه ی درست وحسابی جلوی جاریام بهمون انداخت,وماسکوت کردیم.الان باخودم میگم چرا بهش بگم؟ازطرفی اگه نگم باردارم بعداشاکی میشه والانم بخودش اجازه میده هررفتارزشتی بکنه, ازطرفی امقدازش بدم میاد که نمیخوام خودموبچه هاموببینه. بنظرتون چیکارکنم؟ خیلی کلافه ام, اولین عیددیدنی رفتم دیدن ایشون ولی بارفتارش دوروزه که ناراحتم
سال نو چرا همه با فامیل شوهر درگیرن
دلم ازاین میسوزه من عروسی بودم که توقعم اونقدی زیاد نبود, یعنی هربارخواستم چیزی بخوام همسرم گفت برادارام نکردن ماهم نکنیم ومنم بهش حق دادم چون پدرنداشت.الانم عین اسب کارمیکنم, حتی نمیگن بچت چی میشه, یبارنگهش داریم, یاکمکی. اونوقت انقدانتظاردارن ازم, ومیخوان براشون هزینه کنم, محبت کنم, منم نمیتونم, دستم نمیره به اینکارا, یادم میافته چقداذیتم کردن وبرام خساست به خرج دادن نمیتونم حتی ده هزارتومن براشون خرج کنم. اونوقت اوناهم تلافیشواینطوری درمیارن, باازار بچم وخودم وهمسرم
رفت و آمد رو محدود کن ولی همون هم احترام نگه دار فقط اگر خواستی حتی جوابشونو مودبانه بده ولی نه جلوی همسرت
خیلی وقته نمیرم. سال گذشته که رفتم, دی ماه یباررفتم الانم یبار.نرفتم چون وقتی مثلامیرفت مشهداصلاببمن نگفت منم نرفتم, بعد ک اومد انتظارداشت برم دیدنش. بی احترامی میکنن واحترام میخوان.منم مثل خودشون رفتارمیکنم.اونوقت ناراحت میشن. هیچی نمیگم بهشون فقط نمیرم اونوقت لجشون میگیره.
