سلام دوستان پسرم ۱۵ ماه و ده روزشه. یه ده روزی هست راه افتاده. ولی یوقتایی انقد تند راه میره یدفه میخوره زمین. انگار ترمز نداره. کی تعادلش کامل حفظ میشه. لطفاً از تجربیاتتون بگین
ای جانم خداخفظش کنه براتون، تازه راه افتاده واوایلشه تندمیره هم ذوق داره هم جلب توجه میکنه که تحسینش کنید😍 پسرمنم همینجور بود تازه سرش هم مینداخت پایین وبی ترمز، نمیشدببریم جای شلوغ وبازار چون هیچ متوجه اطراف نبودومیرفت تابخوره زمین😂انگارهمه هواش روباید داشته باشن تاایشون بی کله وترمزبره البته دیرهم راه افتادوخیلی ذوق داشت، مراقبش باشیدصدمه نبینه وگرنه به مرورتعادلش رو یادمیگیره حفظ کنه وخوب میشه
ممنون دوستم خدا بچه شما رو هم حفظ کنه. تا چه مدت اینجوری بود خاطرتون هست؟
قربونت گلم، پسرمن 15ماهگی تازه تاتی رفت، الان 22 سالشه و ماشالله دونده خوبیه تو هرزمینه 😂 نگران نباش همیکنه راه افتاده خداروشکرحله وبه طورغریزی یادمیگیره،ما تاحدوددوسالگیش توشهرغریب زندگی میکردیم خانواده همسرمم کم جمعیت وبدون بچه بودن پسرم علاوه برتپل بودن زیادی، حسابی تنبل هم بود چون همبازی نداشت وجست وخیز وبازی به اونصورت نمیکرد، انقدرترسوندنمون بخاطردیرراه افتادنش که دکترهم بردم وقتی راه افتادازخوشحالی ونگرانیهای بی مورد دیگه هبچ یادم نمیادتاچه مدت مثل بچه شمابودفقط راه رفتن وکارهاش تو ذهنمه، سمت فصل بهارمیریم وهواخوبه ببرش جای بیخطر مثلا پارک زمانیکه خلوتتره قسمت بازی بچه ها فوم ضربه گیرداره واگه زمین هم بخوره صدمه نمیبینه، نفهمه مراقبشی بذاربدون کنترل ومستقل ازشما یاپدرش راه بره وبدود احتیاط لازمه وحفظ تعادل ندارن چون هنوزرشدشون کامل نیست وطبیعیه متکی هستن ومیدونن هواشون روداریم، واسه همین تواین محیطها که احساس میکنن کسی مراقبشون نیست بیشترتوجه میکنن وتعادلشونم یادمیگیرن به مرور وکامل میشن ازاین بابت حتی ازبچه هاتقلیدمیکنن ومیخوان مثل همونا بازی کنن،امیدوارم تمام استرسها وسختیهایی که مثل بقیه مادرها برای رشدوبزرگ شدن فرزندت داری روبا موفقیت وسربلندیش برات به شیرینی خاطره های کودکیش تبدیل کنه وبه این روزها باسلامتی برسی وببینی نتیجه تلاش وزحمت مادربودنت رو که به اندازه همون بچگیهاشون بااینکه بزرگ شدن شیرینن وبه آدم امنیت خاطری میدن که نگو، موفق باشی گلم❤️
ممنون دوستم خدا بچه شما رو هم حفظ کنه. تا چه مدت اینجوری بود خاطرتون هست؟
ببخش عزیزم طولانی شد وقت شماروهم گرفتم شرمنده،آخه امشب جواب دادن به تاپیک شما باعث شدبرم تومتن سالهاپیش وکودکی پسرم، ممنونم که این حس خوب رو امشب هدیه دادی بمن، همینجورکه برات مینوشتم اونزمان برام تداعی شدمرورشون کردم وفهمیدم حقیقت داره که میگن زندگی چشم برهم زدنی میگذره اینهمه سال باهرسختی وتلاشی چه زودگذشت وانگارهمین دیروزبود واون بچه که حتی زودبدنیا اومدو ترس از موندنش داشتیم باقدرت ومعجزه خدا مردی شده واسه خودش 😍
ببخش عزیزم طولانی شد وقت شماروهم گرفتم شرمنده،آخه امشب جواب دادن به تاپیک شما باعث شدبرم تومتن سالها ...
الهی عزیزم زنده باشه همیشه. ممنون از پیامهای گرم و دلنشینت. ممنون که تجربیاتتو در اختیارم گذاشتی. پسر منم کارای حرکتیش کلا دیر بود و من خیلی نگران بودم. البته که دکتر همیشه میگفت مشکلی نداره و تا ۱۸ ماهگی زمان هست. خدا رو شکر دقیقا ۱۵ ماهش که تموم شد مستقل راه رفت