نمیدونم از کجا بگم...توی یه برهه ی دو سه ساله اول ازدواجمون خیلی اذیت شدم...از نظر مالی تقریبا صفر بودیم و خانواده همسرم الکی قول پشتیبانی دادن ولی در عمل هیچکاری نکردم تازه منت هم گذاشتن...حالا اینا داستانش طولانیه و نمیشه توی یکی دو خط توضیح داد ولی من مشکلم الان چیز دیگه ای...با خودم دچار مشکل شدم...اوایل رو ساختم با همه ی این مشکلات مالی گفتم عیب نداره انتخاب خودم بوده ولی اون روی شوهرمو دیدم...رویی ک تو دوران اشناییمون اصلا نشون نداد...یه آدم فوق العاده وابسته به مامان باباش ک هر چی باباش میگفت واسش حجت بود انگار حتی اگه اشتباه بود...چه اشکها ک ریختم پای این قضیه...یه وقتا انقد بهم فشار میومد ارزو میکردم لحظه ی بعدی رو زنده نباشم...هیچی نفهمیدم از روزایی ک همه میگن نامزدی قشنگه و اینا...تا میرفتم خونشون مامان باباش سرم آوار بودن ک اینکارو بکن اونکارو بکن انگار من مستخدمم با اینکه خودشون دختر مجرد داشتن توی خونه اگه انجام نمیدادم هم باباش پرش میکرد میومد رو سر من دعوا ک تو تنبلی آبرومو بردی اینا رو راضیشون کن...😢😢
کاش یه نفر بتونه کمکم کنه دیگه واقعا کم آوردم
کسی هست ادامشو بگم؟
اره عزیزم،گفتی لایک کن
وابستگی افراطی
دقیقا عین مامان و بابای من
التماستون میکنم بچه دار نشین تا بچتون بدبخت نشه
مامان بابای من بچه دار سدن و من بدبخت شدم
ولی عرکار میکردم بخپا یه چیز دیگه میخواستن...فقط ایراد میگرفتن ازم...حالا من یه دختری بودم بجز درس خوندم مونه بابام کاری نکرده بودم نمیدونستم چیکار کنم...مامانش میگفت تو خونه ما رسمه یه نفر ظرفا رو بشوره یکی بپزه...منم گفتم باشه با اینکه مثل مهمون بودم توی خونش اینطور نبود ک زندگی کنم همون چند روزی ک شوهرم میومد هم ول نمیکرد چون کارش شهره دیگه بود و فقط هر چند ماه یکم میومد بازم ظرف میشستم مامانش میگفت غذا بپز میپختم میگفت جارو بزن و...باورتون نیمشه هیچی نیمفهمیدم از اون چند روز...اگه شوهرم پشتم بود شاید واسم اسونتر بود ولی اونم هیچی به هیچی...😢😢
بهش میگفتم لااقل کمکم کن میگفت مامان بابام اونجوری فک میکنن زن ذلیلم ولم نمیکنن
دقیقا اینایی که گفتی منم
و دارم جدا میشم
خدا صبرت بده
من با بی پولی شوهرم ساختم
ولی با بچه ننه بودنش واقعا نتونستم
حتی الانم دربارش حرف میزنم اشکم در میاد...نه چیزی از نامزدی فهمیدم نه یبار حس کردم ک عروس این خانوادم
شاید درکش سخت باشه واسه بقیه ولی واقعا سخت بود و هست...الان توی دلم انقد ازش کینه و ناراحتی دارم یادش میفتم عصبی میشم اصلا نمیتونم خودمو کنترل کنم...
یاد کوزت افتادم....
الان تو نامزدی اینجوری هستی وقتی ازدواج کنی ک بدتر میشه اوضاعت...اونجوری همش خونه پدرومادرش هستی و معذرت می‌خوام فقط درحال کلفتی
الان عروسی کردی؟
