واقعا منم متاسفم یه عده ندیده هر چی شد میگن سر کار
ارزش واقعیه زن نادیده گرفته شده
خیلی چبزا احترامو وظیفست مرد هست
دوستم معلمه ناراحت بود میگف خانواده پسر هیچ ندادن
همین سوالا واسه منم هست با اجیم بحثم شد تا خودش به این نتیجه رسید
چرا خرج مرد و بچه هاشو زن باید بده؟
چرا نفقه ومهریه رو خود مردا کامل نمیدن؟
چرا حق طلاقو تمام حفای زن شاغلو با پرداخت نفقه بش نمیدن؟
چرا بار وظائف دیگه رو مرد نمیکشه؟
چرا همه جا همه چیو از چشم زن میبینن؟
شما اگر ملاکت حمایت خانواده هست خیلی حرفی نیست
همین رو بخواه ازشون و همون اول آشنایی ها جزو شروط بگذار واقعا هم بد نیست
الان زندگی سخت تر شده
و البته انتظار دخالت و کنترل هم داشته باش ...
نمیشه مدرن بشیم ولی فقط تو بعضی مسایل و وابسته باشیم فقط تو بخشی از مسایل .... تکلیف خودت رو روشن کن
واقعا هم ملت رد دادن
منو همکارام مهلمیم همش اعصاب خوردی خواستگارا دنبال سواستفاده
بعدم همه حتی دندانپزشک دیدم بخاطر راحتیو ارامش کمک خانواده هز خداش بود
کی بهتر از خانواده
مردم از خداشونه
همه چیزا خانواده برا بچه هاشونه کمکین ارامشن
اتفاقا ما که ازدواج کردیم خونه ۴۰متری رهن کردیم با یه کاناپه یه یخچال و تخت قدیمی مادرمینا رو گرفتیم ویه گاز قدیمی مادر همسرم.عروسی هم نگرفتیم با اینکه پدر من توان خرید جهاز رو داشتن ولی اعتقاد ما این بود که مستقل باشیم.چهارسال روزی پانزده ساعت کارکردیم و خونه خریدیم .الان شکر خدا یه دونه سوزن تو خونمون نیست که خاصل دسترنج خودمون نباشه. جهاز لازم نیست صدتا چیز باشه .میتونه خیلی ساده و در حد رفع احتیاج باشه. من الان برای دفعه سوم دارم همه وسایل خونم رو به بهترین شکل عوض میکنم ولی اول ازدواج هیچی نداشتیم .من ۲۳سالگی ازدواج کردم و خانواده من مخالف ازدواج در سن پایین بودن .پدرم میگفتن اماده پذیرش مسئولیت نیستی .منم برای اینکه ثابت کنم یه قرون کمک نگرفتم .الان خیلی هم بهم افتخار میکنن
یه وقتی میبینید یکی همه ی نیازهای اولیه اش فراهمه همه چیش به راهه زندگیش در حد استارت خوردنه هست خب بله از خدامون هم هست دخالت نباشه ولی نیاز های اولیه باید رفع بشه که به نیازهای والاتر فکر کنیم
جوون هایی که الان ازدواج میکنن متاسفانه هیچ جوره درک نمیشن
چون اکثرا زندگی هاشونو دارن خیالشونم تخته تخته
تا به چی بگی زندگی عادی
من یک جهیزیه ضروری داشتم
یک خونه کوچیک گرفتیم
هر دو با هم کار کردیم
خیلی خیلی صرفه جویی کردیم
بعد هم بخاطر کار اومدیم جنوب یک شهر محروم ....
نمیشه که طلبکار و پر توقع بود ولی بخوای مستقل باشی
زندگی سخته .... تو ایران سخت تر
ولی نمیشه راحت طلب بود و استقلال هم خواست
