سلام باهم قهریم.
هر دو مقصر بودیم.مشکلم کار من بود ک میگفت رها کن بیا شهر من و من قبول نمیکردم
الان ک من کوتاه اومدم.میگم. رهاش میکنم.
هرچی میگم قانع نمیشه.
میگ مهرتو ببخش.
عروسی هم نمیگیرم.
دل خانوادتم ب دست نمیارم.اخه گفتم بیا خانواده هارو اول دلشونو ب دست بیاریم.
چیکا کنم خانوما.چ دعایی بخونم کوتاه بیاد.
میگ اگ قبول نکنی اینارو تفاهمی جدا بشیم.
خانوادمم از شروطش خبر ندارن.ولی میگن بش برنگرد مارو سنگ رو یخ نکن.اخه من دوسش دارم.
بگید چ دعایی بخونم قانع بشه
این زن نمیخواد برده میخاد،ولش کن بره
نامزدین
وا ینی چی عروسی نمیگیره
دوس داشتن چی اخه
مطمینی با این لجباز بی تربیت زورگو کنترل گر خوشبخت میشی؟چرا به حرف خانوادت گوش نمیکنی؟این مسیر بدون برگشته خوب فکر کن
ولش کن بزار بره این همش میخواد حرف حرف خودش باشه هر اون بگه بشه این به درد زندگیت نمیخوره انگار برده گرفته جدا شو با کسی ازدواج کن که بفهممت درکت کنه نه این که مثل ارباب برده باهات رفتار کنه
دعا نمیدونم بجز آیه الکرسی هیچی بلد نیستم چون خودم هرمشکلی دارم فقط همینو میخونم
فقط یه موقع احساساتی نشی مهریه تو ببخشی حواستو جمع کن به هیچ وجه قبول نکن
