سلام مینا جون .
دوست خوبم تنها چاره اش بیخیالیه.
حرفها رفتار مردم هیچ تا ثیری روی ما نداره و این خود ما هستیم که اونها رو تبدیل به کارد و چاقو می کنیم و به خودمون می زنیم .
درمقابل مشکلات ماسه راه بیشتر نداریم
بجنگیم
بگریزیم
بپذیریم
حالا که نمی تونی از اونجا بری و نه می تونی باهاش بجنگی پس باید این مشکل رو بپذیری که این آدم ،اخلاقش همینه و عوض بشو نیست .پس حالا من نسبت بهش کوری وکری ولالی رو انتخاب می کنم و بی حس و بی احساس میشم .یعنی هر حرفی که بزنه و یا هرکاری که بکنه برای من انگار یه غریبه ست و اصلا برام مهم نیست که چی میگه وچی کار میکنه و به خودم میگم :به من چه.
یکی از آشنایان من این مشکل رو داشت و هر روز از عروسش گله میکرد و از بدی هاش می گفت و واقعا رنج می کشید و ناراحت بود .این بیخیال بودن رو بهش گفتم و هروقت که می خواست دوباره درد دل کنه بحث رو عوض میکردم و می گفتم ولش کن بابا ،اون درست بشو نیست.
بیخیال ...
و سریع بحث رو عوض میکردیم و الان، روی خودش کار کرده و خیلی کم تر غصه می خوره و دیگه اون شخص نمی تونه عذابش بده.
این پذیرش مشکل، خیلی به ما کمک میکنه و به ما آرامش میده ولی تا وقتی که بخوایم بجنگیم و یا جلوی اون شخص حالت دفاعی به خودمون بگیریم ،فقط دچار اضطراب و نگرانی میشیم .پس بیخیالی بهترین راهه .همون طور که اگه کسی توی خیابون رفتار بدی داشته باشه،ما اصلا ناراحت نمیشیم چون برامون غریبه ست ،اینجا هم باید همون طور عمل کنیم .
باید با او کم صحبت کنیم و اگر خواست، درباره زندگی و یا همسر ما نظر بده،جوابش رو ندیم و یا فقط با بله و نه پاسخ بدیم تا خودش کلافه بشه و دست از سرما برداره.
🌹🌹🌹