خیلی مهربونه و دوسم داره ولی یه اخلاقی داره که مثلا توی خونه من اگه ی اتفاق کوچکی برام بیوفته یه آخ بگم یا جیغ آروم یهویی بزنم یا وای بگم(مثلا یه قطره روغن داغ بپاشه دستم موقع آشپزی منم یه آخ بگم)هییییچ وقت نمی پرسه چی شد؟یا چته؟
حتی سرشم برنمیگردونه،همیشه پسرم میگه مامان چی شد منم میگم چیزی نیس و براش توضیح میدم،آدمی هم نیستم که الکی ناز کنم.
امشب سر سفره پسرم دویید طرفم خم شدم افتادم رو دستم دوتا انگشتم به هم فشرده شد و انگشترم اون یکی انگشتم رو زخم کرد ناخودآگاه گفتم آخخخخخ
پسرم پرسید چته مامان و باباشم شامشو خورده بود و ذول(زول) زده بود به تلویزیون انگار نه انگار🤔
منم واسه این اخلاقش گله کردم اونم جواب درست و حسابی نداد و شروع کرد به شوخی کردن و بعد دید نه من واقعا ناراحتم گفت خب لابد حواسم نیست...
یعنی هیچ وقت حواسش نیست؟🤔
خلاصه الان قهریم چون من ماجرا رو خیلی کش دادم😤 دست خودم نبود
