یه قدم مونده بود که بگم:بااجازه ی بزرگترا بله

و حس پیروزی داشتم ، که تلاشا و صبوریام نتیجه داد

وسط حال خوبمون ، یه وقتایی که چی بگم ؛ مدام جر و بحثمون میشد و آخرش طبق معمول با کوتاه اومدن من ختم بخیر میشد

البته من به این وضعیت  عادت داشتم ، چون از همون روز اول آشناییمون اوضاع همین بود و دوسش نداشتم چون که خودمو به شرایط قانع میکردم و من خیلی از همه لحاظ از اون بالاتر بودم ولی خودمو خیلی پیش اون پایین اورده بودم 

اره عزیزم

ولی خب چون دیگه از حرف اطرافیان رها میشدم  و این تنها دلیل ادامه

دادنم بود یهو تو همین شلوغیای این روزامون

به خودم اومدم ، انگار تازه چشام باز شده بود نه  تنها حق انتخابی نداشتم  تازه بابت تمام رفتارامم  تذکر میخوردم ، آروم بخند ، کمتر بخند ، تو جمع فامیلات  که پسرن نشین، صفحه مجازیتو پاک کن،باید بری سرکار من نمیتونم یه موتور کار کنم 

نمیتونم خرج بدم باید برم اسنپی ها حواستو به سکه هات بده 

مهریه پول بزن ،عروسی نمیگیرم ،بهت پول میدم خودت برو خرید کن 

عکس محضر چی؟نگی کلیپ عروسی و عکس میخوام خوشم نمیاد عکسات پخش بشه 

سکوت و چشم ….ولیانگار اون خواب شیرینی که مدتا خودمو باهاش گول زدم تموم شد و جاش یه کابوس تلخ اومد به خودم اومدم دیدم زندگی کردنمو یادم رفته ، علاقه هامو یادم رفته ، هیچ استقلالی از خودم نداشتم.

یادمه چندوقت قبل اینکه مراسم خواستگاری پیش بیاد دوستم  از روی دلسوزی بهم پیشنهاد مشاوره رفتن داد منم مطرح کردم ولی طرف مقابلم راضی نمیشد که بریم ، اما اینبار برگشتم سر همون پله ی اولی که جاش گذاشتم ولی باید میرفتم

یواشکی و دور از چشم شریک عاطفیم نوبت مشاوره گرفتم چون میدونستم مخالفه و به منم اجازه ی رفتن نمیده

نشستم و  چندسال زندگیمو، ارتباطمو ، دوران آشنایی و تمام رفتارارو برای مشاور گفتم ، انگار خودم جوابو میدونستم ، فقط دوس داشتم یه نفر دیگه بهم بگه چون میترسیدم با واقعیت روبرو شم حرفام که تموم شد بهم گفت

خانم شریک عاطفی شما ،آدم به شدت شکاک و بدبینیه  که تو علم ما بهش میگن #پارانویید باید ازش دوری کنید ، اصلا مورد مناسبی برای ازدواجتون نیست و....

 برگشتم خونه ... اما بدون قلبم

تمام اون مدتی که باهم بودیم یادم اومد رفتاراش ، کاراش

چجوری تونستم تحمل کنم همه چی از روز اول روشن بود

وقتی روز اول چشماتو رو حقایق میبندی، وسطای زندگی کم میاری و آخراشم فراری میشی...

چشماتونو باز کنید ... اجازه بدید زیر نظر کسی که علم و سوادشو داره ، وارد زندگی متاهلی شید

راستش تو این دوره زمونه ، تنها موندن خیلی بهتر از اینه یه رابطه پر از درد و حقارتو تجربه کنید

هرجا به مشکل برخوردی ، برگرد ؛ حتی اگه لباس عروسیت تنته.

خداروشکر که نامزد نکردیم 🙂❤️

اینارو گفتم شاید کسی شرایطش مشابه من باشه و نجربه باشه ❤️