پسرم 28 ماهشه
هیچ درکی از منی ک مادرشم نداره
بچه های خواهرشوهرمو میبینم ...کلا چسبیدن بهش ، فقط مامان مامان میکنن واقعا ناراحتم ک چرا پسرم هیچ وابستگی ب من نداره 😪
خیلی باهاش بازی میکنم
خیلی باهم خوشحال و خوبیم
ولی مثل دو تا دوست
ینی اگ من نباشم هیچ نیازی هم بهم نداره و بیخیاله
بچه های شما چطورن؟؟
مال منم همینن دوقلو هستن.
پسرت نرماله باور کن
چسبیدن و وابستگی به مادر بده بد
چه خوب 😁
من که این شرایط رو دوست دارم . از نظر من اوکی .
اما درست و غلطیشو نمی دونم
والله بچه برادرمو عملا من دارم بزرگ میکنم اصلا نمیدونه مامان یعنی چی باباشو دوس داره
شیر خشک بهش دادی
بچه جاریم ابنطوریه ولی وابسته باباشه
یه خانوم دیگه هم تاپیک مثل شما رو زده بود این مشکل رو داشت.انگار طبیعیه
خیلی هم عاایه و مستقل چرا میخوای به خودت وابسته اش کنی ؟بذار هم اون و هم خودت راحت باشید بعدا میفهمی که چقدر راحتی اینجوری
پسرم همین بود. بدون وابستگی. انقدر که اذیت میشدم مثل شما.
ولی دخترم خیلی وابسته هست. و البته باهوش‌تر. نمیدونم ربط داره یا نه. نظر خودت چیه؟
خوش ب سعادتت!!
پسر من ب شدت وابسته منه بخوام برم جایی از قبلش غصشو باید بخورم ک بدون من نمیمونه هیچ جا😒
مال من دو سال و نیمشه هر روز صبح تا عصر مهد هست، عصر که میایم خونه کنارشم دو ساعتی بعدشم میخوابه ولی اون دو ساعت کلا خوشحاله باهام و کلا کنارمه ، اخر هفته ها هم کلا دو روز همش با همیم دیگه چرا هم مبچسبه هم بازی میکنه هم کارتن میبینه معمولیه
بخاطر بازی ها و وقت هایی که باهاش گذروندی دلبستگی ایمن داره و این خیلی خوبه
آیا غیر از این چیزی هست که بنظرت با بقیه فرق میکنه و دل نگران باشی؟مث ارتباط چشمی توجه جمله گفتن تکامل حرکتی یا غیره ،
کفران نعمت نکن زن ...که به مصیبت من دچار میشی
من دختر اولم همین بود .یعنی بودو نبود من براش یکی بود ...همش در حسرت سفت بغل کردنش بودم که بیاد بچسبه بهم
دختر. دوم شد برعکس اولی ... با سفت ترین چسب دنیا به من چسبوندنش...یعنی به خدای احد و واحد دستشویی نمیتونم برم وقتی همسرم خونه نیست ...بغل هیچکسی به غیر از مامانم و همسرم نمیره...از یه حدی کسی بهش نزدیک بشه جیغ میزنع ..به معنای واقعی کلمه آویزونه...یعنی ببین حسرت دو ساعت بیرون رفتن و مهمونی رفتن تنهایی به دلم مونده...قدر بچه تو بدون
