رفتیم بیرون که حرف بزنیم حضوری
بهش گفتم که به نظرم قبلش باید بدونی
من بچه نمیخوام و فلان یکم توضیحات دادم
گفتم حق توعه که فکر کنی درست بعد تصمیم بگیری
نمی‌خواد الان یهویی بگی اره یا نه فکر کن بهم بگو
خیلی شوکه شد اولش
گفت که یعنی اصن بچه دوست نداری ؟
واقعا رفت تو فکر اما سعی کرد خودشو نگه داره هی یه کاری میکرد که جو سنگین نباشه
یکم دور زدیم شام خوردیم
دم در خونه گفت من فکرام و کردم
خب
خو
خودت وقتی بری تو زندگی نیاز ب حضور بچرو حس میکنی
چه تصمیمی
چه بی منطق
چرا بچه نمیخای؟؟؟؟
خوب کاری کردی افرین
اینا همش شعاره😂پا بزاری تو خونت خودت التماس میکنی واسه بچه
گفت که من خیلی بچه دوست دارم خودتم میدونی
من دلم میخواد پدر شم یه روزی مثل همه مردای دیگه
ما میریم تو زندگی کلی اتفاق میفته اصن شاید اون موقع من نخوام تو بخوای
گفتم اصن فرض کن من مشکل دارم بچه دار نمیشم کلا
شاید و فلان نیار
گفت من کنار میام باهاش وقتی اومدم جلو یعنی همه جوره هستم
اگه نخوای اصرار نمیکنم اما ازت می‌خوام اگه میتونی با خودت کنار بیای بخاطر هر دونفرمون اینکار و بکنی
اگرم نه هر چی خدا بخواد
بعدشم یکم حرفای دیگه زد
اومدم خونه
