من سال نهم درسام خیلی خوب بود. انشا تو منطقه دوم شده بودم سال هشتم، سال هفتم تو ازمون تستی تحصیلی نهم شده بودم و خلاصه همه می‌گفتن این یه کسی خواد شد در آینده.
سال نهم هم‌ازمون مدارس نمونه دادم و جزو ذخیره‌ها تو رشته ی تجربی قبول شدم اما مدارس مجازی بود.
من با مجازی خیلی مشکل داشتم... نصف سال خوندم اما نصف دیگه‌ی سال رو کلا وا دادم و نشستم به دیدن سریال کره‌ای-_-
تو تابستون هم چیزی نخوندم...
الان سطح سوادم از چیزی که بود صد پله پایین‌تره... سطح تدریس معلما عوضش بالاست و هیچی نمی‌فهم...
موندم چیکار کنم...
از طرفی حس می‌کنم به ادبیات علاقه دارم اما ادبیات شغلی نداره که به خلق و خوی من بخوره. از طرفی هم میگم اصلا توی تجربی می‌تونم رتبه ییارم یا نه؟!
دو ساله زندگیم به خاطر درس جهنم شده.
الانم زده به سرم نی‌خوام از بهترین مدرسه ی منطقه انتقالی بگیرم به پایین‌ترین سطح ممکن-_-
مامانم میگه حداقل رشتتو عوض کن...
نمی‌دونم این چه آشیه که تو سن کم می‌پزن واسه ما آخه... با شونزده سال سن حس می‌کنم می خوام بمیرم دیگه:|||
نه روی نگاه کردن به پدر و مادرم رو دارم که انقدر برام زحمت کشیدن نه حس موندن تو این مدرسه‌ی خفه...
به نظرتون کار درست چیه؟
تو یه مدرسه که هیچ خروجی خوبی نداشته می‌تونم یه رتبه‌ی خوب توی تجربی بیارم؟
انتقالی کار درستیه؟:(
