امروز روز بدی داشتم

حالا بعد شام که رفتیم خونه برادرم زنگ زده به مامانم که زنم از حرف فلانی ناراحت شده که آره به من تکه انداخته من دیگه قهرم درصورتی که من کل مهمونی اصلاباهم حرف نزدیم در حد فقط سلام وحال واحوال پرسی والسلام  اینقدر گریه کردم این سومین بار  الکی باهام قهر میکنه دیگه کلافه شدم

چکار کنم بخدا من همین یه داداش رو داریم جرات نمی‌کنیم چیزی بگیم سریع قهر میکنه از وقتی عروسی کردن یه بار رفتیم خونشون همون اوایل ازدواجشون 

خدا شاهده من آدمی نیستم کاری به زندگی کسی داسته باشم  یه بارم دور از جون بابام وصیت نامه اش رو آورد خوند گفت تا خودم زنده ام کسی اعتراضی داره بگه ما داشتیم باهم صحبت میکردیم که آره فلان وبهمان یک بار عصبی شد آره من تو خونه پدرم رو پر قو بزرگ شدم ما فقط مات نگاهش کردیم گفتیم چه ربطی داره ما درباره مال پدرمون صحبت میکنیم طرف حسابمون هم برادرم ن هست کسی هم چیزی ازش نمیخواد سهم ما به دختر پسری بده یه اعصاب خوردی درست کرد پشیمون شدیم 

خدا شاهده من منظور خاصی نداشتم  حالا همینو بهونه کرده با بابام اینا دوباره قهر کرده میگه نمیام خونشون از بس مامانم گریه میکنه یکی یه دونه پسرم نمیاد واینا برادرم گفت  بخاطر این هست   آدم ها اینقدر به هم بدبین شدن نمیشه حرف زد بد برداشت میشه خب به خودم میگفت توجیه اش میکردم که من منظور خاصی نسبت به تو نداشتم من تا آشتی بود مرتب براش کادو میخریدم میگفتم چون غریبه هیت تو جمع ما احساس غربت نکنه روز تولدش روز گرستار روز دانشجو مامانم جدا من جدا خواهرم جدا بابام جدا بهش کادو می‌دادیم وقتایی شوهرش نبود کلا ماشین بابامو وکارتشو می‌گرفت با دوستاش میرفتن رستوران اخلاق ما باید دستش اومده باشه که ما آدمای اهل طعنه نیستیم کلا خیلی خیلی زودرنج نمیشه بگی بالا چشمت ابرو