سلام خانما من۲۶ سالمه۵ ساله ازدواج کردم ی دختر ۹ ماهه دارم با همسرم چن سال قبل ازدواج دوست بودیم اوایل همه چی خوب بود تا اینکه کم کم متوجه خیانتهای مختلفش شدم هربار بخشیدم و اونم ابراز پشیمونی کرد و گف دیگ تکرار نمیشه ولی هر دفعه بدترشد اول عاطفی بود بعد شد جنسی بغیر از خیانت دست بزنم داره .جمع کردم رفتم خونه بابام خانوادم هیچ جوره راضی ب طلاق نشدن فقط تونسم حق طلاقمو بگیرم .و دوباره بای دل تیکه تیکه شده و زخم خورده برگشتم خونم .باردار شدم میخواسم سقط کنم ولی شوهرم نذاشت از وقتی برگشتم دیگ ادم سابق نشدم شوهرمم اصن درست نشد دوباره چندین و چندین بار مچشو گرفتم.دوباره رفتم خونه بابام گفتن اگ قراره جدابشی باید بچتو بدی ب اون ولی چطور میتونم از طفل معصومم بگذرم هروز خودمو لعنت میکنم چرا ب دنیا آوردم افسردگی شدید گرفتم و همین وسواس .شوهرم با وجود خیانتاش خیلی خودشو بهم نزدیک میکنه ولی من ن محبت میکنم ن هیچی حتی چندین بار گفتم جاتو ازم جداکن چون نمیتونم ادم سابق بشم الانم هروز دعوا داریم سر چیزای بیخود هیچی از زندگیم نمونده جدام ک نمیتونم بشم موندم چیکار کنم
الهیی
بزار بهت بگم
هعی همینه که میگن دوستی هاییی که به ازدواج ختم بشه عاقبت خوبی نداره
مهریه اتو نمیشه بگیری ی زندگی مستقل جور کنی
خدا به دلت آرامش بده
ولی عزیز دلم وقتی خودت انقد اذیت میشی چرا میخوای جوونیتو هدر بدی
مادر شدن چقد سخته آدم از خودشم حاضر بگذره ولی بچش نه...🙁
حالا که بچه دار شدی خانوادت قبول کردن جدا بشی؟ چرا قبلا حمایت نکردن؟
بذار بچه بزرگتر بشه بعد جداشو
خدا کمکت کنه، انشاالله یه راهی پیش پات بزاره، شرایطت خیلی سخته، ولی سعی کن شوهرتو عوض کنی، بخاطر بچت
شرط کن خونه ملک بزن به نامت
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
21 ثانیه پیش
24 ثانیه پیش
25 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
