من آباد بودم؛این تو بودی که آتش بر خاکم افکندی.و اکنون،پس از سالها از پایان جنگ،آنگاه که پا در سرزمینم میگذاری،مینهایی که روزی خود کاشتی،خودت را به نیستی میکشانند.نه تو از دود جان بهدر میبری،نه من از زخم، رهایی مییابم.
قدِ آسمونِ خدا دوستت دارممممم💕🌸💍 من خیلی وقتها که کم میارم ،میشینم و فقط نگات میکنم❤ عشقممم تو نور چشمهای منی ، تو امیدمی ،انگیزمی ، دلیل نفس کشیدنمی، پاره تنمی ، خونِ تو رگامی، تمامِ هست و نیستمی ، تو عُمر دوباره ی منی، تو قشنگترین داشته ی منی ، خداروشکررررر برای بودنت❤