به نظرتون اگه کسی هیچ دوستی نداشته باشه چه اتفاقی میفته؟ شما چند تا دوست نزدیک دارین؟

منم ندارم

خیلیا میخوان باهام دوس باشن ولی نمیدونم به خاطر افسردگیمه یا هرچی دلم نمیخواد با کسی صمیمی بشم 

با ۲۱ سال سن حتی یدونه دوست هم ندارم😐💔🍃

(چه واقعی چه مجازی:/

منم میبینم همین میشم

تا پارسال ۵ تا دوست نزدیک داشتم الان هیچی، البته با یکیشون هنوز ارتباط دارم، چت کم میکنیم فقط بیرون میریم که اون همیشه پایس من به خاطر کرونا میترسم

از دوستام فقط با یکی صمیمی ام اونم شهر دوره 

اتفاقا منم حسودیم میشه خیلی دوست داشتم اما چ فایده

من تمام دوستام بهم بدى كردن و ارتباطمو باهاشون قطع كردم و الان واقعا افسردم ميبينم همه اطرافيانم دايره دوستانشون بزرگه و همش بيرون و دور دورن ولى من كل روز خونه هستم گوشى هم كه دستم ميگيرم مادرم دعوام ميكنه واقعا خسته شدم

دو حالت داره 

یا دیوونه و افسرده میشه اگه احساساتی باشه ولی نتونه دوست پیدا کنه 

یا قوی و مستقل میشه و میتونه از همه جلوتر بزنه و خیلی پیشرفت کنه و یه آدم بزرگ بشع اگه منطقی و عاقل باشه ولی نتونه دوست پیدا کنه 

بستگی به آدمش و شخصیتش داره به نظرم

۴ تا دوست خیلییییی نزدیک دارم

چت میکنیم

ویدئو کال میگیریم 

باهم بیرون میریم بازار کافه و...

گاهی مهمونی میگیریم همو دعوت میکنیم

به نظرم دوست بخش مهمی از زندگیه هر فرده به هر حال هرکس باید جدا از محیط خانواده و فامیل چند نفرو برای خودش داشته باشه

من دوران مدرسه ودانشگاه داشتم الان ندارم حتی فامیل حتی خواهر

دوست تعدادش مهم نیس کیفیتش مهمه 

من خودم جز ادمایی هستم که باهمه خوبم و حرف میزنم میخندم اما صمیمی نیستم و یه حریمی دارم و کلی بخوام بگم بالای ۱۰ تا دوست دارم اما فقط یه دونش واقعیه که ۱۰ ساله از عمر دوستیمون میگذره 

من از کلاس اول که سال تحصیلی رو شروع کردم تا الان هیشکی حاضر نشد با من دوست شه نمی‌دونم شاید تقصیر خودمو اما هی حس می کنم هیشکی رو نمی تونم قبول کنم واقعا افسرده شدم💔 نمی‌دونم چی کار کنم🤛😑💔

قبلا هفت ، هشت تا دوست صمیمی داشتم الان تنهای تنهام 

نمی‌دونم یهو چیشد بعد کرونا و قرنطینه که یکم از هم دور بودیم همشون اخلاقاشون عوض شده تحویل نمیگیرن منم خوشم نمیاد به زور خودمو به کسی آویزون کنم ، خیلی وقته دیگه پیگیرشون نیستم