وقتی تو کار زندگی میمونید چیکار می کنید به زندگی برگردید؟ مدتیه قشنگهای زندگی به چشمم نمیاد. احساس میکنم اول تا آخر زندگی برای رنج کشیدنه
سعی میکنم خودمو با شرایط وقف بدم و بولدش نکنم
منم از زندگی لذت نمیبرم همش نگرانم نکنه مکلی پیش بیاد نگنه اینجوری ه نگنه مریض شم و....
چیکار کنم
کسی هس مثل من ؟
باید تنوع تو زندگیت بوجود بیاری اون روال همیشگی خسته کننده رو ترک کن زندگی رو دوباره از نو برا خودت بساز ،برو دنبال یه هنر مثلا نقاشی و ساز و ...برو ورزش کن برو دنبال کاری که خیلی وقته دوس داری انجام بدی هر کسی یجور خوشحال میشه یکی با عبادت یکی با کار کردن یکی با درس خوندن و ....احساسات منفی و ناامیدی و عذاب وجدان و حسرت و ....همه رو بریز دور ،ادمای بیخودی زندگیتم حذف کن با ادمای مثبت و مهربون بگرد.
از هیچ بخش زندگی لذت نمیبری یا گاهی اینجوری میشی؟
من خودم رو بگم. هفت ساله شوهرم کارش ماموریتیه. شنبه تا سه شنبه پیش هم نیستیم. برای انتقالی گرفتنش هم امروز و فردا می کنن و هنوز درست نشه. روزهایی که میره و نیستش، خودم تنهام، باید تنهایی همه کارامو بکنم، تنهایی غذت بخوریم، فیلم ببینم و منتظر بشم که برگرده. انقدر طولانی و کشدار شده این جریان که دیگه زندگی برام لذتی نداره. همش منتظر معجزه بودم که کار و بارمون درست بشه همیشه پیش هم باشیم. ولی مدتیه فهمیدم معجزه ای وجود نداره فقط پارتی میخواد و قوانین مزخرف استخدامی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
27 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
