ای کاش میشد مرد بی انکه مادر بفهمد
من سال هاست مرده ام
میان بغض های شبانه
خنده های کودکانه
و میان شلوغی شهر
هر کجا دیده باشی مرده ام
هنوز نفس میکشم
راه میروم
لبخند میزنم
اما باور هایم
مرگ من مرگ ارزوها و رویا هاست
مرگ رویا هایم
مرگ کوچ پرستو ها که خانه ی خود را گم کرده اند
سال هاست میان بخت سیاه خود نفس میکشم
و مادر خوشحال از نفس کشیدن من
اما سال هاست مرده ام
