دقیقا منم همینطوری بودم شاید بدتر از تو 
بخصوص وقتایی که برای مادرم عصبی میشدم از خودم حالم بهم میخورد 
ولی یه چند روز با خودم تمرین کردم که وقتی عصبی میشم سکوت کنم یا آروم و با آرامش حرفم و بزنم ..اولش سخته چون حرص داری از درون ولی یه یکساعت بعد که به موضوع فکر میکنی میبینی خیلی کمرنگ تر شده تو ذهنت و اصلا چیز اهمیت داری هم نبوده ..
کم کم عادت میشه ،منم خیلی خوب شدم