هستین داستان زندگیمو بگم یه کم آروم بشم

۳ ساله بودم پدر و مادرم از هم جدا شدن منو ول کردن پیش مادر بزرگم و عموم یه دختر ۳ ساله ک احتیاج ب محبت مادر داشتم ولی بهر جوری بود بزرگ شدم وضع مالی خوبی نداشتیم ولی گذشت شدم ۱۴ ساله بماند ک هیچ وقت پدر یا مادرم نگفتن دخترمون چیزی احتیاج داره یا نه  تو مدرسه هی دوستام می گفتن دوست پسر دارن ولی من جرعت نمی کردم فکر میکردم اگه با کسی باشم میگن اینم شبیه مادرش ولی دوستم با یه پسره آشنا شد اون پسره هم گاهی منو میدی  البته من گوشی مادر بزرگم دستم بوددوستام شمارشو داشتن حالا اون پسره شماره از گوشی دوستم برداشت ب من پیام داد هی گفت من تو دوست دارم کار این حرفا این چند ماهی طول کشید تا من رام شدم

منم عاشق شدم خیلیم بد عاشق شدم جوری ک جرعت پیدا کردم با اون برمبیرون از همه چیز زندگیم خبر داشت و دلداریم میداد حتی یک خواهر و بردارش آشنا شدم ۲ سال باهم بودیم شد ۱۶ یا ۱۷ سالم ک خواستگار داشتم مادر بزرگم راضی بود ب ازدواجم ولی دل من جای دیگه ای بود هر چی هم ب دوست پسرم گفتم بیا خواستگاری گفت من شرایطشو ندارم مادرم نمی ذاره منم نتونستم با خانواده ام مخالفت کنم ازدواج کردم مادر بزرگم فوت شد منم سنی نداشتم بازم عاشق اون بودم ولی هیچ وقت نبخشیدمش یه کاری با من کرد ک نتونم حلالش کنم😔

ولی بخاطر من زیاد دعوا کرد هر کی مزاحمم میشد می گرفت میزدش بعد ازدواجم با مادر شوهرم زندگی کردم همش ۱۹ سالم بود فکر میکردم اینجورم میشه زندگی کرد شوهرم معتاد شد می ترسیدم حرف بزنم می گفتم ناراحت میشن بعد چند ماه ک ترک کرد گفت بچه بیار تا من‌سالم بمونم قبول کردم باردار شدم ولی از ۵ ماهگی ک باردار بودم شوهرم بهم خیانت کرد دوران بارداری سختی داشتم همش استرس و عصاب خوردی شبا تا صبح خونه نمیومد زایمان کردم خدا بهم پسر داد خواستم بزارم و برم ولی نتونستم ازش بگذرم شوهرم هم چنان خیانت میکرد و شب میرفت عرق خوری  بازم معتاد شد بخاطر پسرم ک پور داشته باشه و مثل من نشه بی کس تحمل کروم دادمش کمپ ولی دست از خیانتش نکشید 

یه کاری ک زندگی دختر ب باد میده

پسرم الان ۳ سالشه ولی خیلی تو زندگیم مشکل دارم همش جنگ و بحث و دعوا چند بار مچ شوهرم و گرفتم هی قسم خورد ک دیگه تکرار نمیکنه نمیدونم باور کنم یا نه خسته شدم از بچگی محبت ندیدم ب خودم خیلی حسرتا ب دلم مونده ولی هنوزم یه کم دلم با اون پسرسجوری ک پروفایلش چک میکنم دلم براش تنگ میشه همیشه میگم ای کاش صبر میکردم تا مادرش راضی بشه 

جدیدتان یه بحثی پیش میاد شوهرم منو می ندازه بیرون میگه برو ولی جای رو ندارم ک برم  حالا میخواد خونه ما از پیش مادر ببره میگم شاید خوب بشه منم بتونم بعد این همه سختی زندگی کنم

مادرم ابان زندگی خوبی داره شوهر داره بچه داره ولی از من خوشش نمیاد 😔

نه نمیدونم کار خدا بود ک نفهمه وگرنه آواره میشدم

ممنون عزیزم

اصلا اجازه نمیده حتی بازار برم باید مامانشبرا بخره و بیاره چ برسه ب کلاس و دوست