تا حدودی از سختی های بچه دار شدن می‌دونم اما دلم میخواد بازهم باهاتون در موردش صحبت کنم
تا حالا شده از اینکه بچه دار شدید پشیمون بشید؟
مثلا بگید که قبلش بیشتر خوش بودید
زندگی تون قشنگتر بود
من شاغل هستم و میترسم بچم از دوری من اذیت بشه
شرایط مهدکودک ها چطوریه؟
صد در صدزندگی قبل و بعد بچه دار شدن فرق داره
آزادی و راحتی قبل رو نداری
روحیه و بنیه ی بدنی قوی و صبر و اعصاب فولادین میخواد.
مگه میشه آدم از وجود بچه ش خسته بشه و بگه کاش بچه دارنمیشدم، بچه زندگی و تغییر میده، دیگه آزادی سابق رو نپاری، رابطه ت با شوهرت کمی تغییر می‌کنه که باید مراقب باشی و مدیریت کنی زندگیتو، مهدم نزار بچه رو ،بچه احتیاج به توجه و محبت مادر داره
سختی داره ولی عشقش خیلی بیشتره اون عشق نمی گذاره حتی فکر کنی کاش بچه ام نبود.
من هم خودم تجربه کردم هم از مامان های زیادی شنیدم که میگن ما نمی دونیم بدون بچه هام چطور زندگی میکردیم
دلم یه وابستگی دیگه هم میخواد
یکی که قلبم براش بتپه
همون طور که می دونی مرخصی ما نه ماهه بهتره طوری برنامه ریزی کنی که شروع بارداری تو دی ماه باشه تا بچه شهریور به دنیا بیاد.
این طوری تعطیلات تابستون به مرخصیت اضافه میشه و یک سال بچه پیش خودته
اکثر همکارا همین کارو میکنند.
من تازه بچه دار شدم و من هم سرکار میرم الانم چند ماه خونه میخوام بمونم باز برگردم سرکار. من بعد یک بارداری ناموفق خدا دخترم رو بهم داده. هزار بار شکر وجودش میکنم ولی وحشتناک سخته غیر قابل باور! حالا سختیش به کنار من یکهو انگار به معنای واقعی فهمیدم این مسوولیته خیلی بزرگه خیلی!! یعنی مسئولیت از دوست داشتن بچه درجه اش بالاتره! و کلا همه چی دیگه بی اهمیت میشه و فقط بچه اس که مهمه! بهترین لطفی که در حق خودم میتونم بکنم اینه که به جای دو ساعت سه ساعت بخوابم تو شبانه روز! ولی الهی شکر من شکایتی ندارم
حتما روی روابط شما اثر گذاره چون بچه تغیر و تحول بزرگیه تو زندگی
اما الان حس خوب بینتون به چالش کشیده نشده .
بعداز بچه می بینی که در کنار هم بودن هاتون اگرچه کوتاه تره ولی عمیق تره انگار موفق بیرون اومدن از این چالش عمق احساسات و بیشتر کرده
