من احساس می کنم جذب وظایف مادری ام نمی شم وهمش دنبال یک جور فرار یا استراحت برای خودم هستم ....نیازهای عاطفی ام هم پر نمیشه با بچه ...وکلا بجه را به چشم یک .وظیفه ومسولیت سنگین می بینم نه لذت یا دلبستگی ...بجه ام را دوست دارم ولی خیلی وقتها دوست دارم خودم هم ارضا بشم مثل تنهایی بیرون رفتن وگردش و...حتی عاشق اینم بچه ام را مامانم نگه داره .وخودم برم مسافرت وتفریح چون بی بجه بهم خیلی بیشتر خوش می گذره میشه بگید شما چه طوری لذت می برید ازبودن با بچه که همش دردسر وزحمته؟؟؟؟؟(بجه ام 15 ماهه است)
با کودک خود ...
با شوهر خود ....
آن گونه رفتار نکن که او هست....
بلکــــــه آن گونـــــه که تـــــــــــوـ دوســت داری او بشـــــود