سلام
من هفته ۶ سقط عمدی کردم
بخاطر مستاجر بودنم
داشتن دوتا بچه زیر ۵ سال
شاغل بودن خودم و همسرم
زندگی در غربت بدون یک آشنا یا فامیل
نمیخوام از کارم دفاع کنم ولی خیلی بدجور عذاب وجدان دارم دیشب کلا گریه کردم کلافه ام
بخاطر نداشتن خونه و پس انداز و بخاطر رسیدگی به دوتا بچه کوچک مجبور شدم انقدر ناراحتم نمیدونم چکار کنم
میدونم باید سفت و سخت پیشگیری میکردم که نکردم شوهرم بچه دوست داشت ولی بعد بارداری گفت نمیخوام
واقعا برای من هدیه خدا بود که ردش کردم خ ناراحتم
سرزنش نکنید میدونم اشتباه کردم
ولی ایران هم امیدی برای ما نذاشته