خیلی عصبی میشم روی پسر 2 ساله م. کمک

خیلی پرخاشگر شدم واقعا. در کل شخصیت آرومی داشتم. ولی حالا با وجود بچه عجول و شیطون خیلی حس میکنم کم آوردم. از همون نوزادی به زور پوشکش رو عوض میکردم. یعنی همسرم باید بالا سرش وایمیستاد ادا اطوار در میاورد واسش تا وایمیستاد. کم کم بسکه شیطنت میکرد تی وی رو به میزش بستیم. همه چیم رو جمع کردم. چون دست میزد یا خطرناک بود واسش. بازار که میبرمش محاله از کنار چیزی بگذریم و دست نزنه از هر مغازه و دست فروشی با هر وسیله ای. سعی میکنم هفته ای چندبار ببرم پارک یا دوچرخه سواری و.... واسه تخلیه انرژیش و مهمانی میبرم. اما مدتیه مداااام جیغ و داد و گریه. دستم به ظرف شستن و کف هست اون کابینت باز میکنه  که با کش هم بستمش. میاد کنار گاز. میپره رو نهار خوری یخچال باز میکنه مدام. همشم در کسری از ثانیه. مدتیه غذاش تو ظرفسه میریزه رو روفرشیش. سینی میزارم زیر ظرفش بازم میریزه. دستشویی رفتن یاد گرفته. حرف زدنش کامل و درسته. سطح درک و هوشیاریش هم بالاست. 2 سال و 4 ماهشه. اما خیلییییی  عصبیم میکنه خیلی داد میزنم روش. گاهی میزنم روی دستش یا کف پاهاش. خیلی در پی کنترل خشمم هستم اما نتونستم یا مجالم نداده یا رفتارهاش یا گریه هاش. نمیدونم چکار کنم. خیلی رفتارها داره که اینجا گنجایشش نیست بگم. خوابش هم خوبه.  12 شب تا فردا 11 اینا. تقریبا هر روز گریه میکنم بخاطر خشم و عصبانیتم روش. اما در لحظه رفتارهام رو نمیتونم کنترل کنم. نمیدونم چکار کنم. میدونم که بچه ست و جز من پناهی نداره. احساسم در مورد خودم خیلی بده خیلی. باورم نمیشه این منم که انقد خشمگین شدم چون همیشه آروم بودم. و در پی مطالعات فرزند پروری. اما الان.......😔😔😔😔