تا هفته پیش فقط یک راز داشتم، این هفته انقدر به سرم اومد که دلم شده صندوقچه اسرار، اتفاقایی که به هیچکس نمیشه گفت
اینکه با پیج فیک باهاش حرف میزنم... بزرگ ترین راز زندگیمه ... اگه بفهمه نابود میشم
با دوستپسرم میرفتم قرار به مامانم میگفتم با دوستام قرار دارم 😂😂
اصلااا هم پشیمون نیستم
انقد سیاهه که دلم نمیخواد حتی تو ذهن خودم مرور بشه...بهتره جاش همون ته حافظم بمونه
کنار اومدن و ارتباط گرفتن با آدما و کلا تحمل کردنشون برام سخته. گاهی اوقات نقش بازی میکنم ولی واقعاً تحمل هیچکس و جز مادر و پدرم ندارم
جایی خوندم تا بچه ایم همه رو دوست داریم و همه برامون مهمن، ولی وقتی بزرگ میشیم کسانی برامون مهمن که دوستمون دارن و برامون وقت میذارن، بمرور با بزرگ شدن و گذشت زمان دیگه روابط ساده نمیمونه و ناخودآگاه تحت تاثیر شرایط آدما باعث آزار هم میشن و از هم دور میشن.
اینی ک میگم راز نیست بیشتر درددله...اینکه همیشه همه برام مهم بودن همه رو دوس دارم آمد همیشه جمله تحقیر آمیز تو چقدر بی احساسی تحمل کردم...من همیشه از ته دلم دوسشون دارم...همیشه بیشتر نگرانشون بودم...میدونی کلا از این ناراحتم که همیشه همه برام الویتن اما من نیستم ...اینکه اگه هیچ وقتم نباشم هیچ کس نیست سراغم بگیره
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
9 ثانیه پیش
11 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
