شوهرم از اول فحش میداد. سه ماهه باردارم.با اینکه قرص میخوردم باردار شدم.جرات نکردم به سقط فکر کنم. شوهرم دو روز اول که فهمید دیگه فحش نداد.ولی از روز سوم دوباره شروع کرد.با کلمات زشتی صدام میکنه.اسممو هیچوقت نمیگه.همش بهم توهین میکنه.اسم حیوونا رو روم میگه.یکی میاد خونمون فیلم بازی میکنه و احترام می ذاره اما دو تایی تنها میشیم باز شروع میکنه. جوابشو بدم حس بدی دارم.نمیدمم همینطور. نه خواهش روش تاثیری داره نه تهدید.حال روحیم بد بود حامله شدم بدتر شده.میدونم این بچه رو بدبخت کردم ولی کاری از دستم بر نمیاد.نه جرات دارم سقط کنم نه شوهرم دست از رفتارش برمیداره.شب و روزم شده گریه و گله کردن به خدا که چرا شرایط منو می دونست و بهم بچه داد.یه وقتایی میگم خودمو بکشم که این بچم به دنیا نیاد ولی عرضه این کارم ندارم. شما تو این شرایط چیکار کردید حالتون بهتر شه؟
صدا یا فیلمشو ضبط کن نشون خانوادش بده یا یکی که باهاش رودربایستی داره قسمشون بده بهش نگن تو همچین کاری کردی فقط باهاش حرف بزنن
خب قهر کن، شوهر منم شرایط بارداریمو درک نمیکنه و باید استراحت مطلق باشم، اما فحش حتی یک بارم نداده، ولی کلا درکش کمه، الانم قهرم بخاطر عدم درک صحیحش
قهر حالیش نمیشه.شام و و ناهار حاضر نباشه جنگ راه میندازه ، درک که هیچی. دیروز یه بار تو عمرش منو برد تامین اجتماعی ،بیست دقیقه منتظر شد سرمم تموم شه ، اومدیم خونه شروع کرد غر زدن که بعد از این نذار فشارت بیفته.خودت تو خونه درستش کن.من که نمیتونم دم به دقیقه ببرمت سرم بزنی
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
37 ثانیه پیش
39 ثانیه پیش
39 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
