سلام به همگی
یه تاپیکی دیدم که دختر خانوم با وجود آگاه بودن به بدی های همسرش ولی به امید تغییر دادنش ازدواج کرده بود و الانم نه تنها نتونسته بود تغییرش بده بلکه خوبی های طرف هم دیگه براش جذاب نبود!!!!
عشق و علاقه واقعی و قلبی عشقی که طرفتو با تمام خوبی ها و بدیهاش دوست داشته باشی، نه صرفا بخاطر خوبی هاش علاقه بهش داشته باشی یا به امید اینکه تو تغییرش بدی کنارش بمونی!
هر آدمی خصوصیت بد داره ...
نذاریم بدی های آدما باعث بشن خوبی هاشونم نادیده گرفته بشه...بدی هارو هایلایت نکنیم تو ذهنمون برعکس خوبی ها رو بزرگ کنیم...از بدی ها به سادگی بگذریم و گذشت کنیم ولی خوبی ها رو تو ذهنمون ماندگار کنیم....
باور کنین بزرگ کردن هر کدوم از اینها دست خود ماست ...ما با عکس العملمون تاثیر خیلی زیادی روی اون بدیها داریم!
به قول میلان کوندرا:
یکی از نشانه‌های عشق حقیقی آن است که به تو عشق بورزند بدون اینکه شایستگی‌اش را داشته باشی.
اگر زنی به من بگوید عاشق توام چون روشن‌فکری، محترم هستی، برایم هدیه می‌خری و ظرف‌ها را هم خوب می‌شویی، مرا ناامید کرده!
چنین عشقی بیشتر عملی خودپسندانه به نظر می‌رسد.
چقدر دل‌پذیر است که بشنوی من دیوانه توام، هرچند که روشن‌فکر و محترم نباشی....
آدما موقع انتخاب شدن براساس بدیهاشون باید انتخاب بشن نه خوبی...خوبی که خوبه و نیازی به تجزیه و تحلیل نداره !
ولی اون
بدی که باید دقت کنید و ببینین میتونین تحمل کنین یا نه!
بدی که باید پشتش صبر و تحمل باشه ....
بدی که اگه خیلی برامون اهمیت داشته باشه خواه و ناخواه زندگی آینده تحت تاثیر قرار میگیره....
پس باید گفت :
"من تو رو انتخاب کردم با تمام بدی هات"
حالا اگه طرف خودش درک داشته باشه و میدونه تو از این ویژگی ها به بدی یاد کردی کمترش میکنه ...اگرم اینکارو نکرد باید با اون حس عشق و علاقه ای که نسبت بهش دارین تحمل کنین!
ناگفته نماند مخاطب من کسانی هستن که صادقانه از بدی های همدیگه آگاهی دارن نه اینکه طرفتون با پنهونکاری بدی هاشو لاپوشانی کرده ! اون یه بحث دیگه است واقعا..
زندگی مشترک خیلی خیلی خیلی سختتر از اون چیزیه که ماهایی که تجربه نکردیم از بیرون میبینیم...""بیشتر دقت کنیم""
