من پسرم....تا به منبع گرما و نور تبدیل نشوم آرام نمیگیرم ...می خواهم بدون وابستگی به آدما به آنها گرما و انرژی بدهم...بدان...آدما نرمال نیستن...منم نیستم تو هم نیستی... خواهی نخواهی دنیا تازیانه های محکمی خواهد زد...اما مقاومت کن و تسلیم نشو...اگرم تسلیم شدی من درکت می کنم....خواهی نخواهی بزودی تنهای تنها می شوی .... اگه شخصیتتو رشد داده باشی از تنهاییت لذت می بری...خواهشاً کم نیار ...پاشو ... قدم هایت را محکم‌تر بردار....گرما ببخش و منبع حس خوب برای اطرافیانت باش...خدایا به شدت محتاج این سه خواسته ام کمکم کن به آنها برسم....اول :عشق واقعی بدون هوس دراز مدت....دوم: پولی که مرا به دنیایت مشغول نسازد و نیازامو باهاش برطرف کنم...سوم: آرامشی که با داشتن آن احساس هیچ کمبودی نکنم.
