من مجردی دوستای زیادی داشتم ولی بعد از ازدواج چون اومدم یه شهر دیگه کم کم ارتباطمون خود به خود کمتر شد
فقط یه دوست دارم ک هنوز هست اونم باز درحد گاهی تلفن و چت چون اونم توی شهر خودمونه و اینجا کلا کسی رو نداریم...
راستش تاحالا جای خالی یه دوست رو توی زندگیم حس نکردم حتی چندبار با همکارای همسرم خانوادگی رفت و آمد کردیم دیدم تنهایی و تنهابودن با همسرم رو ترجیح میدم به دوست و رفت و امد...
باشوهرم بیشتر بهم خوش میگذره