دارم میمیرم. نمیتونم با نبود پدرم کنار بیام. بدون پدرم شور و اشتیاقی ندارم به هیچی.
قبلا اینهمه ذوق و امید به زندگی و اینده داشتم. ولی الان دیگه نه.
دو ماهه فوت شد. من روز به روز بیشتر داره باورم میشه که نیست.
فقط من داغدار شدم انگار. همه پذیرفتن و کنار اومدن ولی من داغون شدم.
خاانوادم کم جمعیته. خواهر هم ندارم همدردم باشه. زن داداش هم ندارم. نمیتونم با کی دردودل کنم. تا میام چیزی بگم میگن بسه. حتی یکماه پیشو هم میگفتن دیگه بسه چع برسه الان.
روانشناس و مشاورو هم قبول ندارم. نمیدونم چیکار کنم.
دلم از شدت غم و سنگینی مرگ میخواد که نفهمم دیگه راحت بشم
