ازدواج با عشق یا با پول

عزیزم خاله منم همینو میگفت 

با یه آدم بیکار ازدواج کرد خودش شب تا صب کار میکرد 

بیچاره اونقد به خودش فشار آورد آخرش بچشم تو شکمش دووم نیاورد و زد افسردگی گرفت 

عشق قشنگه ولی نون نمیشه خونه نمیشه 

بری جایی بگی من عاشقم کف دستت تف هم نمیندازن

آدم اولش از این حرفا زیاد میزنه 

بعد که میری تو زندگی میگی مگر من چیم از بقیه کمتره چرا باید تو سختی باشم و رنج بکشم

وقتی از رفاه بری تو سختی شدید و خواهرشوهرت از بدبختی بره تو رفاه و بیاد برای تو قیافه بگیره و یادش بره تو دخمه زندگی میکرده و مدام بهت نیش و کنایه بزنه و پیشرفت سرعتی دیگران را ببینی و بهت فشار بیاد و پیشرفت زندگیت لاکپشتی باشه و هر چی بدوی برسی به نقطه اول داغون میشی،

افسرده میشی،از درون میپاشی،

زندگی همش عشق و عاشقی و محبت دیدن از شوهر و بوس و بغل و روزای خوش و خوشگذرونی نیست

زندگی مشترک سختیای زیادی داره 

شرایط سخت اقتصادی 

تغییر رفتار شوهر بعد از ازدواج

تحمل خانواده شوهر

وای این آخریش مثل عذاب شب اول قبره و تا آخر زندگی مشترک همراهته

این پسری که دوسش داری و وضع مالی خوبی نداره،

تحصیل کرده هست؟

فن خاصی بلده؟

جنم کار داره؟

پدرش پشتش هست که بهش سرمایه بده؟

خانواده خوبی داره؟

 عشق بعد از چند سال از بین میره 

ولی اگه تو زندگیت از نظر رفاهی راحت باشی خیلی بهتره اعصابت اروم تره 

خب نظرت با من فرق داره قرار نیست ک با من بحث کنی !!!

اخی بیچاره خالت .اره درست میگی ولی بی عشقم زندگی خوش نیست پس هردودرکنارهم‌خوبه

همینطور که شمامیگی من تحمل نیش وکنایه خواهرشوهروهیچ کس راندارم .حالاهم ایده ال نیست زندگیم ولی بدم نیست خداراشکر .فقط ماشین نداریم که حکمتی بوده شاید

تا ببینی تعریفت از پولداری چیه هر کس یه تعریفی داره برا خودش با توجه به وضعیت مالی خودشون و پولی که اومده تو دستش

اولا هیچکدوم

دوما برای ازدواج فقط دوست داشتن کافی نیست