امرِ دین امروزه خیلی توی ذهن برخی از ما ظالمانه به نظر میرسه.
من چرا باید نماز بخونم؟!
چرا باید یه تیکه پارچه رو صبح تا شب روی سرم نگه دارم؟!
چرا من نباید بتونم با پسرخاله‌م بگم و بخندم؟!
این‌ها سوال‌های جهان پرسش‌گر امروزه و اکثرمون دین رو مقصر میدونیم در وجود چنین پرسش‌های بی‌جوابی. (البته یک فقه‌گرا پاسخ‌های برای این سوالات دارد ولی در نهایت اغلب این پاسخ‌ها کافی نیستند و آن‌چه در ذهنش می‌گذرد تبعیت از «خدا» ست.)
نکته‌ای که از یادمان می‌رود این است که انسان یک موجود توتم‌گراست و نیازمند است به توتم و تابو. آن چه اهمیت دارد کنترلِ این توتم و تابو‌ها ست تا ضرر رسان نباشند.
____________________________
لطفا نظراتتون رو بگید تا بتونیم در موردش بحث کنیم.
