از بچگیم بدترین چیز هارو دیدم و شنیدم نمی دونم فک میکردم خب اینا تاثیر ندارع بزرگ شم فراموشم میشه اما توی دعوا ها و کوچک ترین بحث ها حالم بد میشه ضربان قلبم میره بالا دلم میخواد برم جایی هیچ کی با کسی دعوا نکنن هنوزم تو این محیطم همه جای خونه برام مثل زهرماره ی خاطره بد ازش دارم خیلی حال روانیم بده خیلی
از مامان و بابا هایی که می بینن زندگیشون رو هوا خواهش میکنم بچه نیارن چون گناه داریم خیلی
منم همینطور و اضطراب هم دارم به همین دلیل
هی نگو من قلبم خراب شده توی این زندگی افسردگی گرفتم
از دستشون هرروز مویه میزارم گریه میکنم به حال زار خودم
کاملا موافقم تو ۹ سالگیم طلاق گرفتن هنوزم دعوا میکنن😐 فقط اینو دارم ب خدا میگم:خدایا خودت تو اینجور رابطه ها هوای بچه ها رو داشته باش😢
من ۳۵ سالمه و به تازگی دارم عوارض دوران کودکی ناخوشایندم را میبینم . خواهرها و برادرم هم وقتی سنشون بالا میره بدتر میشن . از لحاظ روحی بشدت اسیب دیدم . جدیدا اگر یک دختر بچه تو خیابون ببینمم که شبیه بچه گیام باشه میزنم زیر گریه . دوست دارم برم بغلش کنم ، خیلی دوران سختی گذراندم ، بدترین دعواها و کتک کاری ها را دیدم . از کودکی م فقط این چیزهارو یادمه . پدرم به بدترین طرز ممکن مادرم را کتک میزد و هر دفعه ما فکر میکردیم مادرم مرده ولی زنده میموند . هروزمون جهنم بود ، از کنار پدرم با ترس رد میشدم ، همیشه استرس داشتم که بهم حمله کنه . الان تو این سن همش کابوس بچگیامو میبینم . از همه ی پدر مادر ها متنفرم ، خودم ازدواج کردم ولی حاضر نیستم بچه بیارم . فقط اینارو گفتم جهت درد و دل …
چون نمیتونم برای کسی بازگو کنم😔
