سلام من حدود ۶ ساله ازدواج کردم ۲ سال عقد بودم الان یه پسر یه ساله دارم
از زندگیم خیلی راضی ام شوهر مهربونی دارم که شدیدا منو دوس داره، از اول عقدمون همیشه کوتاه میومد ولی من اخلاق خوبی ندارم خودمم میدونم حاصر جوابم ولی هیچوقت بی ادبی نکردم و شخصیت شوهرمو حفظ کرد ولی شدیدا حاضر جوابم، ازین حاضر جوابیم خیلی خوشم میومد جواب همه رو میدادم حتی با شعرو تمثیلو هزارتا چیزدیگه ولی حس ارامش رو ندارم دلم میخواد سکوت کنم چیزی نگم ولی عاشق کل کلم، از خودم بدم میاد چون میدونم آرامش خودمو طرف مقابلمو از بین میبرم، چه کار کنم تو جواب کسی سکوت کنم اگه کتابی میشناسید بگید ، تو اینترنت سرچ کردم ولی ظاهرا حاضر جوابی چیز خوبیه که براش تمرینم هست ولی انصافا سکوت رو ادمای عاقل میکنن نه حاضر جواب ها، اگه تجربه ای برای ترک این عادت دارید به من بگید ممنون
