منم تو یه خونواده فقیر بدنیا اومدم ،تنها غذای خوبمون ناهار بود ،شام شیر صبحونه شیر،همیشه حسرت همه چی داشتیم ،تو این حین و بین داداشم سرطان میگیره و ما علاوه بر بی پولی تنهاهم شدیم چون پدر و مادرم برا درمان رفتن تهران و ما موندیم ،خلاصه همینجور زندگی سخت میگذشت تا رسید ب کنکور ،از اونجاییکه وضع مالیمون بد بود نمیتونستم قلمچی و کتاب تست بخرم ،ولی انقد تلاش کردم تا از همه اوناییکه همه کار کردن رتبه م بالاتر بود باز هم قسمت نبود معلم شم با وجودیکه رتبم خوب بود،تو دانشگاه هم حز فقیرا بودم شلوارم از بالا پاره بود پ نمیتونستم شلوار جدید بخرم ،خیلی تو خوابگاه گرسنگی کشیدم ،طوری که مریض شدم .
بعد دانشگاه شروع کردم به ارایشگری ،که برام گرفت ،خودمو کشیدم بالا،بعد هم یه شوهر خوب خدا بهم داد ،الان با زحمت و پول خودم یه خونه خریدم اطراف تهران ،شوهرمم یه خونه ساخت تو شهر خودمون ،ماشین هم با هم خریدیم ،خداروشکر با زحمت و تلاش همه چی اوکی شد
