با این تاپیک اخیر اعصابم خرد شد
و با قضاوت ها و حرفای هم جنسای خودم حالم بیشتر بد شد
واقعا واقعا از این جا که نه از کل ما ادما بدم امد که چقدر بدجنس و پلیدیم در برابر اون خدایی که انقد مهربونه
چی شده
کی چی
ما خدا نیستیم
خدا میبخشه ماها نمیتونیم
کلا بنظرمن جنس زن بدجنسع
اتفاقا کسی بد باهاش حرف نزد دیکه یکم سرزنش نسبت به کاری که اون کرده بود طبیعی بود
کلی گفتم من اصلا نمیدونم در مورد کی حرف میزنی
شوهرم تو عقد بهم میگفراگه یه روز بفهمم برا نامحرم رقصیدی نمیبخشمت و صد در صد طلاق
گفتم خدا میبخشه تو چی میگی بنده خدا
گفت من که خدا نیستم من آدمم نمیتونم ببخشم
آدم نباید گناهشو برا بنده خدا جار بزنه بذاره بین خودشو خداش تا هم قضاوت نشه هم انتظار بخشش نداشته باشع
خب به فرض اینجوری باشه
ما ولش کنیم درس میشه؟؟ بگیم تو که نمیتونی این مسائل به کسی بگی اینجام حق نداری بگی
یا انقد بهش فحش بدیم خوب میشه
بهتر نیست به جا پاک کردن صورت مسائله به فکر کمک چاره باشیم ؟!
بله اون ادامه مید وقتی فک کنه ته خطه اما اگه فک کنه راه برگشت هست بر میگرد از مسیر اشتباه
اگر کلا هیچ را برگشتی نبود خود خداهم توبه نمیذاشت
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
55 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
