یادم میاد چه کارهایی باهام کردن بخدا اشکم درمیاد تنها راه حلی که تونستم آرامش رو به زندگیم بدم و طلاق نگیریم این بود که رابطه رو باخانوادش کم کنم قطع نه ها کم بعد از کلی گریه تصمیم گرفتم فقط موقع هوایی که دعوام میکنم برم خونشون دیر برم زود پاشم بیام حرفم نمی‌زنم زیاد باهاشون الان دیگه تقریبا نمیتونن پشت سرم حرف دربیارن حالا چند وقتیه مادرشوهرم نشسته زیرپای شوهرم که بگو زنت بیاد خونه ما می‌دونم دلش برای اون روزا که آتیش میباروند تنگ شده باز دلش سرگرمی میخواد چیکار کنم با چه راه حلی زندگیم رو نجات بدم ؟ همش زیر گوش شوهرمه که بیارش اینجا منم به شوهرم گفتم اونا من رو که نمیخوان اگرم به خاطر بچه میگین بذار یکم که بزرگ شد میدم ببرش خونشون از من نخواه دوباره وارد جنگ اعصاب و روان بشم بنظر شما من باید چیکار کنم
نرو
مستقیم نگو بگو باشه ولی سر بدوون
یعنی بری اونجا زندگی کنی؟
یا سر بزنی؟
اشتباه نوشتم بالا موقع هوایی که دعوتم میکنن
برو و باهاشون زیااد صحبت نکن
خودت رو سرگرم بچه نشون بده
چیزی هم گفتن به روی خودت نیار انگاری نشنیدی همین
اشتباهه
بچه تو تنها نفرست
دستی رو ک نمیتونی قطع کنی ببوسش
با سیاست پیش برو
هیچ وقت اجازه نده بچت تنها بره چه الان چه بزرگ شد خودت برو ولی تایم کم بمون و حرف نزن به حرفاشونم اهمیت نده
برو ولی گرم نگیر
منک میرم بچه ندارم ولی خودمو سرگرم بچه ها می کنم خواهرشوهرم داستان تعریف می کنه برا برادرش من تحویل نمیگیرم با بچه می خندم الکی ک فقط بگذره😁 منم قطع نکردم کم کردم😐
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
