قبل از بچه دار شدن میشه بفهمید که:
-با خودش قرار نیست برکت بیاره؟(یعنی اگه شکم خودتونم به زور سر میکنید غلط اضافه با این عنوان نکنید؟)
-تا 20سالگیش حداقل باید همه چیزش و همه کاراش براتون دغدغه باشه؟
-باید به همه ی همه ی همه ی جوانبش که ممکنه و بشر دهنش خطور کرده فکر کنید وبعد تصمیم بگیرید؟
-قرار نیست یه نفر بچه دار شه تا مسئولیت پذیر شه؟
-امتحان الهی و شوخی نیست و مبحث،زندگی یه آدمه؟
-قرار نیست همون زندگی و اخلاقای گند قبلیتونو ادامه بدید و اذعان بدارید که با اومدنش همه چی درست میشه؟
-قرار نیست اونو بهانه کنید که پیش شوهر یا زنتون موندین و بدتر ری ده مان انجام بدید به آینده ی اون بچه؟
-سطح فکری و ساعت مطالعتون باید فوق العاده بالا باشه و حتما این کارو تا 20 سالگی بچتون باید انجام بدید؟
-چندین بار باید مشاوره برید و کلی تحقیق کنید هم قبل و هم بعد تولدش؟
-به بلوغ فکری و عاطفی و ذهنی باید برسید و حاضر باشید براش زندگی کنید؟(یعنی مردن براش راحته،باید به خاطرش زندگی کنید!)
- از آزادیاتون مثل سه کس پر سر و صدا و روابط بی قید و شرط و گذروندن زندگی باب مثل یک فرد مجرد و چه و چه وچه محروم میشید و مجبورید یه الگو باشید؟
.
.
.
خواهش میکنم ،استدعا میکنم، تمنا میکنم تا قبل از رضایت هر دو پدر و مادر به طور 100درصد و تحقیقات پی در پی بچه دار نشید!میتونین بجاش کلی پیشرفت کنید و کاری که دلتون میخوادو انجام بدید! همه قرار نیست ازدواج کنن! همه قرار نیست بچه دار شن!بخدا شوخی نیست!مسئولیتش واقعا بزرگه...
