با این حرفا ته دل کسی که عاشقانه باهم دوستن خالی نکنید
امروزه خیلی از جوونا شرایط ازدواجو ندارن
پس تکلیف اون دختر بیچاره که بخاطر پسر خواستگارشو رد میکنه ولی پسره جرئت نمیکنه به خواستگاری دختری که مادرش براش انتخاب کرده نره چی؟ خیلیارو دیدم که پسر اخر سر رفته با یکی دیگه ازدواج کرده و دختر بیچاره همه موردای خوبشو بخاطر کسی که دوسش داشته پس زده و الان شاهد عروسی عشق سابقشه
اگه بشه فهمید بله قطعا بهتره ولی خب نمیشه فهمید، آخه این متن هم میگه تصمیمش با خودش رو میگیره، خب دختری که مخاطبه اون پسره از کجا بفهمه پسره وقتی تصمیمشو گرفته حالا واسه ازدواج میخوادش یا نه. همه هم برخوردشون جوری نیست آخه که سریع برن با خانوادشون صحبت کنن حالا برن خواستگاری تا شرایطشون اوکی شه. مخصوصا توی سنین بالاتر.
منم چندین مورد دیدم که پسر صادقانه عاشق بوده و دختر به خاطر پول یا هوس رفته با کسی دیگه تکلیف اون پسرا چی میشه؟ متنی که شما نوشتید از ریشه غلطه چون تایم تعیین کردید چون به شرایطای مختلف به یه چشم نگاه کردید
من شخصا شش ماه اشنایی رو واسه ازدواج کافی نمیدونم چون شش ماه تظاهر کردن و پوشوندن اخلاق بد راحته اصلا اکثر رابطه ها شش ماه اول فوق العادس بعدم که ازدواج کردن میگن هندونس نمیدونم تا نری زیر یه سقف نمیشناسی و....
از پیگیر بودن پسر معلوم میشه که واقعا قصدش جدیه یا نه خیلی از ما دخترا خوب میفهمیم طرف چند چنده ولی خودمونو گول میزنیم که نه درست میشه یهو به خودمون میایم میبینیم که دو سال رو پای یکی گذاشتیم. واسه صحبت با خانواده هم الان پسری که خانواده‌اش دوست دختر داشتن رو به عنوان تابو قبول دارن خوب میدونه که برخوردشون چیه جسارت داشتن پسر شرط اصلیه چقد خوب میشد که طرفمون جرئت گفتن اینکه "من یکی رو تو زندگیم دارم " رو به خانواده‌اش پیدا میکرد
تعداد دخترایی که پای پسرا نشستن خیلیییی زیادتره روزانه خیلیاشون رو توی اینجا میبینیم. تو متنم گفته نشده بعد شش ماه پای سفره عقد همو باید ببینین گفته بعد شش ماه معلوم میشه طرف قصدش واقعا ازدواج هست یا نه. کسیم که عاقل و بالغ باشه ۶ ماه براش کافیه که به نتیجه گیری برسه که قراره به کجا ختم بشه. متن رو من ننوشتم و کپی از یه خانم دکتر روانشناس هست خب خیلی از مباحث توی این رشته دچار اختلاف نظره و حرف شما هم محترم
غیر از بحث جرئت که خیلی عالیه و کاش اون آرزوی آخرتون برآورده میشد، گاهی مشکلات دیگه ای هست که مانع گفتنش بهشون میشه مثلا مشکل با خانواده و... و گاهی خود این مسائله که اصلا باعث میشه پسر نتونه پا پیش بذاره چون نمیدونه چه جوری مشکلش با خانواده اش رو باید حل کنه، یا میترسه که دختره اگه بفهمه با خانواده اش مشکل داره نمونه، و... 6 ماه هم برای رسیدن به این شناخت که طرف به مرحله ای برسه که با خیال راحت بتونه مسئله اش رو با دختر مطرح کنه کم به نظر میرسه
اینا رو نمیگم که دفاع کنم از کسایی که لفتش میدنا، کدوم دختره که بدش بیاد زودتر مشخص شه که ازدواج میکنه. من بخاطر این میگم چون بهشون فکر کردم که در عمل چقدر سخت و پیچیده میشه برای دختر که تصمیم بگیره در موقعیته واقعی هست یا سر کاره. تازه خودمم خوشحال میشم اگر واقعا تشخیصش راه حل قطعی داشته باشه یاد بگیرم.
موقعیت خوب هم متاسفانه انقدددددر دیگه زیاد نیست که کسی بگه حالا این شش ماه این نشد بعدی. کمتر کسی پیش میاد که هم دختر خوشش بیاد ازش، هم به هم بخورن و بقیه شرایطش رو مناسب بدونه. بعدی ممکنه اونا رو با هم نداشته باشه
نه 😂سر ی موضوعی اومد دایرکت حرف زدیم و اینا بعد ی مدتی گفت خیلی دختر خوبی هستی و اینااااا بدبخت نمیدونه چ ادمی هستم 😛🤣بعد دیگه عگسم و اینا دید خاستگاری کرد منم بلاکش کزدم بعد هی دایرکت اینستا و تلگرام و واتساپ با دوتاش شمارش سوراخ کرد تا مخم زد😂
ولی خیلی الکی عاشق شد اخه مجازی !
من تالا ازش بدی ندیدم خیلیم دوسش دارم ولی ادم ک مجازی عاشق نمیشه
درست میگی دختر باید سبک سنگین بکنه. با دوستش که تاحالا یه رابطه درست حسابی نداشته نشینه مشورت بکنه که بهش راه غلطو نشون بده با مشورت مشاور تصمیم بگیره که آینده رابطه به دردش میخوره یا نه. از طرفی واسه ادم درست منتظر بمونه کسی که زندگیش جهت موفقیت داره کسی که وقتی اومد خواستگاریش بهش افتخار کنه . خیلیا هستن موقعیت‌های خواستگارای خوبشونو واسه دوست پسر بیکارشون رد میکنن که آیا طرف یه روزی پیشرفت میکنه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
35 ثانیه پیش
35 ثانیه پیش
36 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
