وقتی بدبختیای خودمو می بینم و گرفتاری و بدبختی آدمایی که اینجا می خونم. دلم می گیره از خدا. مگه یه ادم چقدر صبر و تحمل داره. مگه خدا چرا باید فقط برا بعضیا خدایی کنه. چرا حرف خیلیارو نگفته میشنوه و روز به روز بهتر. ولی ...کاش خدا خوشبختی رو هم تقسیم می کرد . و همش سهم یه سریا بدبختی نبود. کاش مثل خیلی چیزا که نداده خیلی سخت نمی گرفت. کاش فقط بنده های خاصشو خلق می کرد نه....