سلام دوستان من متاهل هستم یه پسر سه سال و نیم ام دارم که تا حالا تمام کاراش با من بوده.فعلا ترم دوم هستم. توی اداره ثبت کاری پیدا کردم که حالا قراره باهام تماس بگیرن ولی همه اش از صبح به فکر کارای پسرم هستم و اینکه بزارمش پیش مادر همسرم مادر خودم تهران زندگی میکنه.خداییش زن خوبیه بچه جاریمم خودش نگه داشته اون دانشگاه رفته والانم سرکار میره ولی اون خونه خودشون زندگی میکنه من خونه جدا دارم فکرم همه اش پیش اینه مثلا صبح برم سرکار بچه رو چه جوری بیدار کنم سر صبح ببرم البته همسرم خونه پدرشوهرم کارگاه داره میتونه با خودش ببره.ولی بازم من همه اش فکرم درگیر کارای خونه اس چه جوری سرو سامون بگیره و اینکه حقوقش خیلی کم میشه ولی جاریم میگه حالابرو کم کم جا میوفتی شاید جای بهتر کسی خواستن.چون ما تو شهر کوچیک هستیم بلاخره میگه اشنایی کسی پیدا میشه معرفیت کنه برای جای بهتر.خودمم دوست دارم سرکار برم.ولی مشکلم همین فکراست.شما چه طور کنار اومدید؟
استاتر عزيز لطفا گزارش بزنhttps://www.ninisite.com/discussion/topic/5820036/چكورووا?postId=174805824
من که با دو تا بچه صبح تا عصر سرکار هستم کوچیکه ۲۰ ماهشه از۸ ماهگی مهد میره ، خودشون سحرخیز میشن من هیچوقت بچه هامو بیدار نمیکنم اونا منو بیدار میکنن ، شبم ساعت ۷ خوابن ، خیلی راحته کاری نداره . بقیه کارا هم بین خودت و همسرت تقسیم میشه و اینکه خونه نیستی خونه کثیف نمیشه اونطوری .
ببین عزیزم
اگر کلا میخوای بری سر کار باید فکر یک مهد کودک باشی..
حقیقت اینه خونه مامان خودمون یا مادرشوهر بلاخره همیشه گه نیستن،بچه دو تربیته هم میشه..
من مامانم دبیر بود من از بچگی مهدکودک میرفتم راضیم بودم🤷🏼♀️الان که باز نیستن میتونی پرستار بگیری کارای خونه روهم باهاش هماهنگ کنی انجام بده
بله نظر خودمم همین بوده از اول.ولی الان چون کروناست فعلا مجبورم بزارم خونه مادر همسرم.از لحاط تربیتی یه کوچولو ناراحتم.چون بلاخره خانواده همسر من یه کم مراعات نمیکنن البته جاریم سر پسر من یه کم حسابشونو رسیده نمیزاره چیزی بهش یاد بدن باهاشون دعوا میکنه میگه پسر منو خراب کردید اینو دیگهاونطوری نکنید پسرمم خیلی دوستش داره بهش میگه نگو پسرم بهتر قبول میکنه تا حرف من
